Hochdeutsch (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: /ˈhoːχdɔɪ̯tʃ/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) jęz. niemiecki język standardowy
- (1.2) jęz. wysoko-niemiecki, jezyk wysoko-niemiecki
- odmiana:
- (1.1)[1] blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das) Hochdeutsch dopełniacz (des) Hochdeutsch
(des) Hochdeutschscelownik (dem) Hochdeutsch biernik (das) Hochdeutsch - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Standarddeutsch, Schriftdeutsch
- (1.2) hochdeutsche Dialekte
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Sprache, Deutsch
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Hochdeutsche n
- przym. hochdeutsch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.