Dialekt (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [diaˈlɛkt]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) jęz. dialekt
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Dialekt die Dialekte dopełniacz des Dialekts
des Dialektesder Dialekte celownik dem Dialekt den Dialekten biernik den Dialekt die Dialekte - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Lekt, Sprachvarietät
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Sprache
- meronimy:
- (1.1) Idiolekt
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dialektismus m, Dialektologie ż
- przym. dialektal, dialektologisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) W niemieckim językoznawstwie termin Dialekt rezerwuje się zwykle dla narzeczy wydzielonych regionalnie[2]. Inaczej niż w lingwistyce amerykańskiej, formy standardowe czy też socjolekty nie są przeważnie określane tym mianem. Jako ogólne określenie na wszelkie odmiany językowe mogą posłużyć terminy Sprachvarietät i Lekt.
- (1.1) Terminy Dialekt i Mundart są przeważnie używane synonimicznie. Wg niektórych źródeł różnica między tymi określeniami polega na tym, że Dialekt w formie zapisanej jest rozpoznawalny, natomiast Mundart nie.[2]
- (1.1) zobacz też: Indeks: Niemiecki - Odmiany języka
- (1.1) por. Mundart • Regiolekt
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- 1 2 Voice Rebels, Dialekt versus Mundart, dostęp 26.01.2019
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.