Cyrkiel (język polski)
Cyrkiel (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɨrʲcɛl], AS: [cyrʹḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów na niebie południowym; zob. też gwiazdozbiór Cyrkla w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm;
przypadek liczba pojedyncza mianownik Cyrkiel dopełniacz Cyrkla celownik Cyrklowi biernik Cyrkiel narzędnik Cyrklem miejscownik Cyrklu wołacz Cyrklu - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skr. Cir
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- nazwany w 1751 r. przez Nicolasa Louisa de Lacaille z powodu podobieństwa do pary cyrkli mierniczych (Wikipedia)
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Compasses, Circinus
- fiński: (1.1) Harppi
- kataloński: (1.1) Compàs m
- niemiecki: (1.1) Zirkel
- rosyjski: (1.1) Циркуль
- szwedzki: (1.1) Cirkelpassaren
- węgierski: (1.1) Körző
- wilamowski: (1.1) Cikkl̥ m, Cikl m
- włoski: (1.1) Compasso m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.