Beamte (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [bəˈʔamtə]
-
- znaczenia:
rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj żeński
- (1.1) rzad. zaw. urzędniczka
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) zob. Beamter
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Beamte
eine Beamte
Beamtedie Beamten
Beamte
Beamtedopełniacz der Beamten
einer Beamten
Beamterder Beamten
Beamter
Beamtercelownik der Beamten
einer Beamten
Beamterden Beamten
Beamten
Beamtenbiernik die Beamte
eine Beamte
Beamtedie Beamten
Beamte
Beamte - (2.1) zob. Beamter
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Beruf
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Beamtin ż, Beamtete ż
- forma męska Beamter m
- przym. beamtet
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Niemiecki - Zawody
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.