Bandit (język niemiecki)

wymowa:
lp IPA: [banˈdiːt] lm IPA: [banˈdiːtn̩]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bandyta
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ein bewaffneter Bandit • einarmiger Bandit
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Verbrecher
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska Banditin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. bandito
uwagi:
(1.1) por. Bandit • Brigant • Desperado Gangster Ganove Gauner Krimineller • Mobster Räuber • Straßenräuber • Strauchdieb • Wegelagerer Verbrecher
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.