Adel (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈaːdl̩]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) hist. szlachta
- odmiana:
- (1.1)[1] blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik der Adel dopełniacz des Adels celownik dem Adel biernik den Adel - przykłady:
- (1.1) Der polnische Adel war eine sehr privilegierte Schicht. → Szlachta polska była bardzo uprzywilejowaną warstwą.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Adelshaus • Adelsprädikat • Adelstitel • Geldadel
- synonimy:
- (1.1) Aristokratie
- antonimy:
- (1.1) Plebs
- hiperonimy:
- (1.1) Stand
- hiponimy:
- (1.1) Erbadel, Hochadel, Landadel
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Adliger m, Adeliger m, Adlige ż, Adelige ż
- czas. adeln
- przym. adlig, adelig
- związki frazeologiczne:
- Adel verpflichtet, noblesse oblige
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
Adel (język turecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.