מאַרשעליק (jidysz)

(1.2) מאַרשעליק
transliteracja:
YIVO: marshelik; polska: marszelik
wymowa:
IPA: /ˈmaʀʃɛlik/; IPA: [ˈmaʀʃəlɪk]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żyd. (osoba zabawiająca gości weselnych) żartowniś, dowcipniś, facecjonista, kawalarz[1][2]
(1.2) błazen, pajac, klaun
odmiana:
(1.1-2) lp מאַרשעליק; lm מאַרשעלקעס
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) בדחן
(1.2) לץ, פּאַיאַץ, קלאַון, בלאַזן
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. מאַרשאַל
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. marszałek (por. marszałek weselny[3])
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Yitskhok Niborski, Bernard Vaisbrot, Dictionnaire yiddish-français, Bibliothèque Medem, Paryż 2002, ISBN 2951137273.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Marschalek” w: Ignaz Bernstein (אִיגְנַאץ בֶּערְנְשְׁטֵײן), Jüdische Sprichwörter und Redensarten (יוּדִישֶע שְׁפְּרִיכְװֶערְטֶער אוּן רֶעדֶענְסְאַרטֶען), J. Kauffmann (י. קוֹיפְֿפְֿמַאנן), Warszawa, Frankfurt nad Menem 1908.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „marszałek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.