слава

слава (język białoruski)

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sława, chwała^[1]; (1.2) pot. opinia, reputacja^[1]; (1.3) pot. gadka, słuchy^[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.2) рэпутацыя
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: czas. славіць ndk.; przym. слаўны; przysł. слаўна
związki frazeologiczne:: на славу • слава богу
etymologia:: prasł. *slava; zob. sława
uwagi:
źródła:

1 2 3 Hasło „слава” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 275.

rzeczownik, rodzaj żeński

rzeczownik, rodzaj żeński

odmiana:

(1.1) blm,

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

слава богу → chwała Bogu

etymologia:

prasł. *slava

uwagi:

źródła:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sława, rozgłos
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. славетність ż, славлення n; czas. славити ndk., славитися ndk.; przym. славний, славен, славненький, славнесенький, славнісінький, славетний, славутний, славутній; przysł. славно, славненько, славнесенько, славнісінько, славетно
związki frazeologiczne:: слава змінює людей
etymologia:: prasł. *slava; zob. sława
uwagi:
źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.