любить (język rosyjski)
- transliteracja:
- lûbitʹ
- wymowa:
- IPA: [lʲʉˈbʲitʲ],
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany
- (1.1) kochać
- (1.2) lubić
- odmiana:
- (1.1-2)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. 2 os. 3 os. 1 os. 2 os. 3 os. bezokolicznik любить czas teraźniejszy люблю́ лю́бишь лю́бит лю́бим лю́бите лю́бят czas przeszły m люби́л люби́ли ż люби́ла n — люби́ло tryb rozkazujący пусть люблю́ люби́ пусть лю́бит давай(те) любить люби́те пусть лю́бят czas przyszły бу́ду любить бу́дешь любить бу́дет любить бу́дем любить бу́дете любить бу́дут любить pozostałe formy imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego лю́бящий imiesłów przymiotnikowy czynny czasu przeszłego люби́вший imiesłów przymiotnikowy bierny czasu teraźniejszego люби́мый imiesłów przymiotnikowy bierny czasu przeszłego лю́бленный imiesłów przysłówkowy współczesny любя́ imiesłów przysłówkowy uprzedni люби́в, люби́вши - przykłady:
- (1.1) Я люблю тебя! → Kocham cię!
- (1.2) Гиви не любит помидоров. → Giwi nie lubi pomidorów.
- składnia:
- любить + B.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Любовь ż
- czas. разлюбить dk., полюбить dk.
- związki frazeologiczne:
- Фортуна любит смелых → śmiałym fortuna sprzyja • удача любит смелых → śmiałym szczęście sprzyja
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.