кінець (język ukraiński)
- transliteracja:
- kìnecʹ
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) koniec (ostatnia chwila)
- (1.2) koniec, kraniec (ostatni fragment przedmiotu)
- (1.3) przen. pot. koniec, śmierć
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik кіне́ць кінці dopełniacz кінця́ кінців celownik кінцеві // кінцу кінцям biernik кіне́ць кінці narzędnik кінце́м кінцями miejscownik кінці кінцях wołacz кінцю кінці - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) кінець світу • кінець війни • кінець року
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1-2) початок
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. кінцівка ż, кінцівочка ż
- zdrobn. кінчик m
- czas. кінчати ndk., кінчатися ndk., кінчити dk., кінчитися dk.
- przym. кінцевий, кінцьовий
- związki frazeologiczne:
- кінець кінцем • кінці з кінцями зводити • у палиці два кінці
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.