корабль (język cerkiewnosłowiański)

transliteracja:
korablʹ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żegl. statek, łódź[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. корабль
uwagi:
źródła:
  1. Stanisław Strach, Krótka gramatyka języka cerkiewnosłowiańskiego, Bratczyk, Hajnówka 1999, ISBN 83-910025-4-3, s. 127.

корабль (język rosyjski)

по́льский вое́нный кора́бль (1.1)
transliteracja:
korablʹ
wymowa:
lp IPA: [kɐˈrablʲ], ; IPA: [kərɐˈblʲi]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) statek, okręt
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. корабе́л m, кораблекруше́ние n
zdrobn. кора́блик m
przym. корабе́льный
związki frazeologiczne:
сжечь свои́ корабли́spalić za sobą mosty
etymologia:
uwagi:
źródła:

корабль (język tuwiński)

transliteracja:
korabl'
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) statek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.