διπλωματικός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ði.plo.ma.ti.ˈkos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dyplomatyczny (dotyczący dyplomacji)

(1.2) dyplomatyczny (dotyczący dyplomatyki)

(1.3) przen. dyplomatyczny, taktowny, zręczny

(1.4) dyplomowy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) dyplomata

odmiana:

(1) P1

(2) m P1

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) διπλωματικό σώμα → korpus dyplomatyczny • διπλωματική ασυλία → immunitet dyplomatyczny • διπλωματικό διαβατήριο → paszport dyplomatyczny • διπλωματικός σάκος → poczta dyplomatyczna • διπλωματική αποστολή → misja dyplomatyczna

(1.3) διπλωματική απάντηση → dyplomatyczna odpowiedź • διπλωματικό κόλπο → dyplomatyczny manewr

(1.4) διπλωματική εργασία → praca dyplomowa • διπλωματικές εξετάσεις → egzaminy dyplomowe

synonimy:

(1.4) πτυχιακός

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. δίπλωμα n, διπλωμάτης m/ż, διπλωμάτισσα ż, διπλωματία ż, διπλωματική ż, διπλωματικότητα ż

przym. διπλωματούχος

przysł. διπλωματικά

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) franc. diplomatique

(1.4) n.gr. δίπλωμα + -ικός

uwagi:

źródła: