διαιτητής (język nowogrecki)

wymowa:
IPA: [ðjetiˈtis]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sędzia, arbiter, rozjemca
odmiana:
(1.1) lp D. διαιτητή / lm διαιτητές, D. διαιτητών
przykłady:
(1.1) Ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου του αγώνα.Sędzia odgwizdał koniec pierwszej połowy meczu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) διαιτήτρια
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. διαιτητεύω
rzecz. διαιτησία
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. διαιτάω
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.