składacz

From składać +‎ -acz. First attested in 1448–1450.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /skɫadat͡ʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /skɫadat͡ʃ/

składacz m ?

1. arranger; creator
   • 1901 [-], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 115:

     Fictor thworziczel, skladacz (war. lub.: tworzyczel aut skladacz aut sdvn; quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus? Hab 2, 18)

     [Fictor tworzyciel, składacz (war. lub.: tworzyciel aut składacz aut sdvn; quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus? Hab 2, 18)]

2. author of apocrypha
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 7:

     Apocrifus, nyegysthy skladacz, ab apo, quod est de, et crifos secretum, quasi de numero secretorum

     [Apocrifus, nieisty składacz, ab apo, quod est de, et crifos secretum, quasi de numero secretorum]

3. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. historian
      • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 43:

        Historiacorum dawnych skladaczow

        [Historiacorum dawnych składaczow]

4. arbitrator
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 35:

     Conrad szescz swyathkow... powyodl, gychsze pyrwi swyadek Iakvb, ... trzeczi Stanislaw a gednacz alybo skladacz prziyaczelski (mediator seu compositor amicabilis), przod w yey rzeczi myanowani

     [Kunrad sześć świadkow... powiodł, jichże pirwy świadek Jakub, ... trzeci Stanisław a jednacz alibo składacz przyjacielski (mediator seu compositor amicabilis), przod w jej rzeczy mianowany]

• Polish: składacz

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “składacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish składacz. By surface analysis, składać +‎ -acz.

• IPA^(key): /ˈskwa.dat͡ʂ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈskɫa.dat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: skła‧dacz

składacz m pers (female equivalent składaczka)

1. (printing) typesetter, compositor (employee in a printshop who manually selected pieces of movable type and assembled them for printing)

   Synonym: zecer

2. (obsolete) fitter (person who fits or assembles something)

   Synonyms: instalator, monter

3. (obsolete) poet of average ability

• składacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• składacz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “składacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “składacz”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “składacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “składacz”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 6, Warsaw, page 148
• składacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego