składnikowy

Polish

Etymology

From składnik +‎ -owy. First attested in 1873.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /skwad.ɲiˈkɔ.vɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: skład‧ni‧ko‧wy

Adjective

składnikowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) ingredient

Declension
Declension of składnikowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative składnikowy składnikowa składnikowe składnikowi składnikowe
genitive składnikowego składnikowej składnikowego składnikowych
dative składnikowemu składnikowej składnikowemu składnikowym
accusative składnikowego składnikowy składnikową składnikowe składnikowych składnikowe
instrumental składnikowym składnikową składnikowym składnikowymi
locative składnikowym składnikowej składnikowym składnikowych
adjectives
adverbs
nouns
verbs

References
  1. Adolphe Taine Hippolyte (1873) O inteligencyi‎ (in Polish), page 154

Further reading
  • “składnikowy”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.