opoñer

See also: oponer

Galician

Alternative forms
  • opor
  • oponher (reintegrationist)

Etymology

From Latin oppōnere, present active infinitive of oppōnō.

Verb

opoñer (first-person singular present opoño, first-person singular preterite opuxen, past participle oposto)

  1. to oppose
  2. to set in opposition

Usage notes

While opoñer is the more widespread form of this verb, some Galician-speaking regions favor the form opor and a correspondingly different conjugation.

Conjugation
    Conjugation of opoñer (irregular)
Singular Plural
First-person
(eu)		 Second-person
(ti)		 Third-person
(el / ela / Vde.)		 First-person
(nós)		 Second-person
(vós)		 Third-person
(eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal opoñer
Personal opoñer opoñeres opoñer opoñermos opoñerdes opoñeren
Gerund
opoñendo
Past participle
Masculine oposto opostos
Feminine oposta opostas
Indicative
Present opoño opós opón opoñemos opoñedes opoñen
Imperfect opoñía opoñías opoñía opoñiamos opoñiades opoñían
Preterite opuxen opuxeches opuxo opuxemos opuxestes opuxeron
Pluperfect opuxera opuxeras opuxera opuxeramos opuxerades opuxeran
Future opoñerei opoñerás opoñerá opoñeremos opoñeredes opoñerán
Conditional opoñería opoñerías opoñería opoñeriamos opoñeriades opoñerían
Subjunctive
Present opoña opoñas opoña opoñamos opoñades opoñan
Imperfect opuxese opuxeses opuxese opuxésemos opuxésedes opuxesen
Future opuxer opuxeres opuxer opuxermos opuxerdes opuxeren
Imperative
Affirmative opón opoña opoñamos opoñede opoñan
Negative (non) non opoñas non opoña non opoñamos non opoñades non opoñan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.