impoñer

See also: imponer

Galician

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Latin impōnere, present active infinitive of impōnō (“set in place, impose”).

Verb

impoñer (first-person singular present impoño, first-person singular preterite impuxen, past participle imposto)

  1. to impose

Usage notes

While impoñer is the more widespread form of this verb, some Galician-speaking regions favor the form impor and a correspondingly different conjugation.

Conjugation
    Conjugation of impoñer (irregular)
Singular Plural
First-person
(eu)		 Second-person
(ti)		 Third-person
(el / ela / Vde.)		 First-person
(nós)		 Second-person
(vós)		 Third-person
(eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal impoñer
Personal impoñer impoñeres impoñer impoñermos impoñerdes impoñeren
Gerund
impoñendo
Past participle
Masculine imposto impostos
Feminine imposta impostas
Indicative
Present impoño impós impón impoñemos impoñedes impoñen
Imperfect impoñía impoñías impoñía impoñiamos impoñiades impoñían
Preterite impuxen impuxeches impuxo impuxemos impuxestes impuxeron
Pluperfect impuxera impuxeras impuxera impuxeramos impuxerades impuxeran
Future impoñerei impoñerás impoñerá impoñeremos impoñeredes impoñerán
Conditional impoñería impoñerías impoñería impoñeriamos impoñeriades impoñerían
Subjunctive
Present impoña impoñas impoña impoñamos impoñades impoñan
Imperfect impuxese impuxeses impuxese impuxésemos impuxésedes impuxesen
Future impuxer impuxeres impuxer impuxermos impuxerdes impuxeren
Imperative
Affirmative impón impoña impoñamos impoñede impoñan
Negative (non) non impoñas non impoña non impoñamos non impoñades non impoñan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.