mieć

See also: miec and mieç

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьměti. First attested in the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /mjɛ(ː)t͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /mjɛt͡ɕ/, /mjet͡ɕ/

Verb

mieć impf

  1. to have, to be in possession of
  2. to have, to hold (to contain in one's hands)
  3. to have (to host someone or be hosted)
  4. (in collocation with some nouns) to do
  5. to consider someone as something
  6. to be supposed to, to have to
  7. (with the passive participle) to have (e.g. to have something (that is) cooked)
  8. (reflexive with się) to behave
  9. (reflexive with się) to fare (to be in any state, or pass through any experience, good or bad)

Declension

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

  • Masurian: niécz
  • Polish: mieć
  • Silesian: mieć

References

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /mjɛt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈmjɛt͡ɕ/, /ˈmjet͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕ
  • Syllabification: mieć
  • Homophone: miedź

Etymology 1

Inherited from Old Polish mieć.

Verb

mieć impf (frequentative miewać)

  1. (transitive) to have
    Mam kota.I have a cat.
    Mam daleko do szkoły.It's a long way to school for me. (literally, “I have a long way to school.”)
  2. (intransitive) to be (for an age)
    Mam 22 lata.I am 22 [years old]. (literally I have 22 years.)
  3. (transitive) used as a semantically weak verb with some nouns
  4. (transitive, colloquial) to have, to have sex with
    Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks
  5. (transitive) to consider someone as something [+ za (accusative)]
  6. (with the passive participle) to have (e.g. to have something (that is) cooked)
    Mam cały wieczór zaplanowany.I have the whole evening planned.
  7. (transitive, formal, in the past) creates a future in the past; would, was going to
  8. (auxiliary, intransitive) to be supposed to must, to have to, to need to
    Mamy iść na zakupy.We're supposed to to go shopping.
  9. (intransitive) to feel something
  10. (reflexive with się) to fare (to be in any state, or pass through any experience, good or bad)
  11. (reflexive with się) to consider oneself
    Masz się za lepszego?You think you're better than me?
  12. (reflexive with się, obsolete) to head somewhere [+ ku (dative)] or [+ w (accusative)]
  13. (reflexive with się, Middle Polish) to behave
    Synonym: zachowywać się
    Synonym: działać
  14. (reflexive with się) to appear, to bode
  15. (reflexive with się) to be in relation to something [+ do (genitive) = to what]
  16. (reflexive with się, Middle Polish) to address, to turn towards
  17. (reflexive with się, Middle Polish) to function
  18. (reflexive with się, Middle Polish) to be had
  19. (intransitive, impersonal, strictly in the negative) to be gone, to not be present, there is no
    Antonym: być
Conjugation
Conjugation of mieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mieć
present tense 1st mam mamy
2nd masz macie
3rd ma mają
impersonal ma się
past tense 1st miałem,
-(e)m miał
miałam,
-(e)m miała
miałom,
-(e)m miało
mieliśmy,
-(e)śmy mieli
miałyśmy,
-(e)śmy miały
2nd miałeś,
-(e)ś miał
miałaś,
-(e)ś miała
miałoś,
-(e)ś miało
mieliście,
-(e)ście mieli
miałyście,
-(e)ście miały
3rd miał miała miało mieli miały
impersonal miano
future tense 1st będę miał,
będę mieć
będę miała,
będę mieć
będę miało,
będę mieć
będziemy mieli,
będziemy mieć
będziemy miały,
będziemy mieć
2nd będziesz miał,
będziesz mieć
będziesz miała,
będziesz mieć
będziesz miało,
będziesz mieć
będziecie mieli,
będziecie mieć
będziecie miały,
będziecie mieć
3rd będzie miał,
będzie mieć
będzie miała,
będzie mieć
będzie miało,
będzie mieć
będą mieli,
będą mieć
będą miały,
będą mieć
impersonal będzie mieć się
conditional 1st miałbym,
bym miał
miałabym,
bym miała
miałobym,
bym miało
mielibyśmy,
byśmy mieli
miałybyśmy,
byśmy miały
2nd miałbyś,
byś miał
miałabyś,
byś miała
miałobyś,
byś miało
mielibyście,
byście mieli
miałybyście,
byście miały
3rd miałby,
by miał
miałaby,
by miała
miałoby,
by miało
mieliby,
by mieli
miałyby,
by miały
impersonal miano by
imperative 1st niech mam miejmy
2nd miej miejcie
3rd niech ma niech mają
active adjectival participle mający mająca mające mający mające
passive adjectival participle miany miana miane miani miane
contemporary adverbial participle mając
verbal noun mienie
Derived terms
noun
phrases
verbs

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

mieć

  1. second-person singular imperative of mieść

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mieć is one of the most used words in Polish, appearing 341 times in scientific texts, 207 times in news, 393 times in essays, 547 times in fiction, and 1103 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 2591 times, making it the 17th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. Ida Kurcz (1990) “mieć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 243

Further reading

  • mieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mieć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mieć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • MIEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 02.02.2022
  • MIEĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2023 January 20
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mieć”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “mieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “Mieć, Imieć, Mać, Miewać, Miewować, Miewywać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 948
  • M. Arcta Słownik Staropolski/Mieć on the Polish Wikisource.Wikisource pl

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish mieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛt͡ɕ
  • Syllabification: mieć

Verb

mieć impf

  1. (transitive) to have
  2. (intransitive) to feel something
  3. (auxiliary, intransitive) to be supposed to must, to have to, to need to
  4. (transitive) to consider someone as something [+ za (accusative)]
  5. (reflexive with sie) to fare (to be in any state, or pass through any experience, good or bad)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.