kraj
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech kraj, from Proto-Slavic *krajь.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkraj]
Audio (file)
Declension
Lower Sorbian
Etymology
Probably borrowed from Upper Sorbian kraj, from Proto-Slavic *krajь. Doublet of kšaj, which was inherited.
Declension
Further reading
- Muka, Arnošt (1921, 1928) “kraj”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
- Starosta, Manfred (1999) “kraj”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag
- Lower Sorbian vocabulary. In: Haspelmath, M. & Tadmor, U. (eds.) World Loanword Database. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krajь.
Noun
kraj m inan
Declension
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | kraj | krajě | kraji, krajové |
genitive | krajě | krajú | krajóv |
dative | kraju | krajoma | krajóm |
accusative | kraj | krajě | krajě |
vocative | kraju | krajě | kraji, krajové |
locative | kraji, kraju | krajú | krajích |
instrumental | krajem | krajoma | kraji |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants
- Czech: kraj
References
- Jan Gebauer (1903–1916) “kraj”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění
Old Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krajь. First attested in the 14th century.
Noun
kraj m ?
- border (edge of a territory)
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 2, 8:
- Dam cy... w trzimane twoie craie zemske (terminos terrae)
- [Dam ci... w trzymanie twoje kraje ziemskie (terminos terrae)]
- 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), section 13,11:
- Wiswolyl sobye Loth kray (regionem) podle Yordana
- [Wyzwolił sobie Lot kraj (regionem) podle Jordana]
- edge, boundary, end (boundary line of a surface)
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 132, 3:
- Yasz stanpa w kray odzena gego (quod descendit in oram vestimenti eius)
- [Jaż zstąpa w kraj odzienia jego (quod descendit in oram vestimenti eius)]
- 1880 [Fifteenth century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności, volume V, page 266:
- Ab oriente, hoc est ab illa plaga mundi, od onego krayv szwyatha, ubi sol oritur
- [Ab oriente, hoc est ab illa plaga mundi, od onego kraju świata, ubi sol oritur]
References
- Boryś, Wiesław (2005) “kraj”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Bańkowski, Andrzej (2000) “kraj”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- Sławski, Franciszek (1958-1965) “kraj”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kraj”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /kraj/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈkrɒj/
Audio 1 (file) Audio 2 (file) - Rhymes: -aj
- Syllabification: kraj
Etymology 1
Inherited from Old Polish kraj.
Noun
kraj m inan
Declension
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), kraj is one of the most used words in Polish, appearing 107 times in scientific texts, 193 times in news, 205 times in essays, 37 times in fiction, and 19 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 561 times, making it the 83rd most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
References
- Ida Kurcz (1990) “kraj”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 199
Further reading
- kraj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kraj in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kraj”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “KRAJ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2010 September 6
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kraj”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “kraj”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kraj”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 522
Serbo-Croatian
Etymology 1
Inherited from Proto-Slavic *krajь, possibly from Proto-Indo-European *kroh₁(y)-.
Pronunciation
- IPA(key): /krâːj/
- Rhymes: -âːj
Noun
krȃj m (Cyrillic spelling кра̑ј)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | krȃj | krȁjevi / kràjevi |
genitive | krȁja | krȁjēvā / krajévā / kràjēvā |
dative | krȁju | krȁjevima / krajèvima / kràjevima |
accusative | kraj | krȁjeve / kràjeve |
vocative | krȁju | krȁjevi / kràjevi |
locative | krȁju / kràju | krȁjevima / krajèvima / kràjevima |
instrumental | krȁjem | krȁjevima / krajèvima / kràjevima |
Etymology 2
Inherited from Proto-Slavic *krajь.
Pronunciation
- IPA(key): /krâj/
Preposition
krȁj (Cyrillic spelling кра̏ј) (+ genitive case)
- near, next to, beside (= pȍred, pȍkraj, dȍ)
- Dođi, s(j)edni kraj mene. ― Come, sit next to me.
- past, by (= pȍred, pȍkraj)
- Metak je proletio točno kraj mene. ― The bullet flew right by me.
- (proscribed) in spite of, despite (= ȕprkos/ȕsprkos, pȍred)
- I kraj svega toga, preživio sam. ― And despite all of it, I survived.
Silesian
Etymology
Inherited from Old Polish kraj.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkraj/
- Rhymes: -aj
- Syllabification: kraj
Noun
kraj m inan
Further reading
- kraj in silling.org
Slovak
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krajь.
Pronunciation
- IPA(key): /kraj/
Noun
kraj m inan (genitive singular kraja, nominative plural kraje, genitive plural krajov, declension pattern of stroj)
Declension
Further reading
- “kraj”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024
Slovene
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krajь.
Pronunciation
- IPA(key): /kráj/
Noun
krȁj m inan
Inflection
Masculine inan., soft o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | kràj | ||
gen. sing. | krája | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
kràj | krája | kráji |
genitive (rodȋlnik) |
krája | krájev | krájev |
dative (dajȃlnik) |
kráju | krájema | krájem |
accusative (tožȋlnik) |
kràj | krája | kráje |
locative (mẹ̑stnik) |
kráju | krájih | krájih |
instrumental (orọ̑dnik) |
krájem | krájema | kráji |
Further reading
- “kraj”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran
Upper Sorbian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *krajь.
Descendants
- → Lower Sorbian: kraj
Further reading
- “kraj” in Soblex