krajny

See also: Krajny

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *krajьnъ. By surface analysis, kraj +‎ -ny.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /kra(ː)jnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /krajnɨ/, /krɒjnɨ/

Adjective

krajny

  1. extreme, final, terminal, utmost
    Synonym: skrajny
    • 1471, Jan Łoś, editor, Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, published 1901:
      Kv kraynemv ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
      Ku krajnemu ad extremum (egredere in occursum Achaz... ad extremum aquaeductus piscinae superioris Is 7, 3)
nouns
verb

Descendants
  • Polish: krajny (obsolete)

Further reading

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish krajny. By surface analysis, kraj +‎ -ny.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkraj.nɨ/
  • Rhymes: -ajnɨ
  • Syllabification: kraj‧ny
  • Homophone: Krajny

Adjective

krajny (comparative krajniejszy, superlative najkrajniejszy, derived adverb krajnie)

  1. (obsolete) extreme, terminal, utmost
    Synonyms: krańcowy, skrajny

Declension
Declension of krajny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative krajny krajna krajne krajni krajne
genitive krajnego krajnej krajnego krajnych
dative krajnemu krajnej krajnemu krajnym
accusative krajnego krajny krajną krajne krajnych krajne
instrumental krajnym krajną krajnym krajnymi
locative krajnym krajnej krajnym krajnych

Derived terms
noun
adjective
nouns
verbs

Further reading
  • krajny in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “krajny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.