kalla
Cypriot Arabic
Root |
---|
k-l-y |
4 terms |
References
- Borg, Alexander (2004) A Comparative Glossary of Cypriot Maronite Arabic (Arabic–English) (Handbook of Oriental Studies; I.70), Leiden and Boston: Brill, page 394
Estonian
Noun
kalla (genitive [please provide], partitive [please provide])
- Zantedeschia, calla lily, arum lily (any plant of the genus Zantedeschia)
Faroese
Etymology
From Old Norse kalla, from Proto-Germanic *kalzōną.
Verb
kalla (third person singular past indicative kallaði, third person plural past indicative kallaðu, supine kallað)
- to call
Conjugation
Conjugation of kalla (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | kalla | |
supine | kallað | |
participle (a6)1 | kallandi | kallaður |
present | past | |
first singular | kalli | kallaði |
second singular | kallar | kallaði |
third singular | kallar | kallaði |
plural | kalla | kallaðu |
imperative | ||
singular | kalla! | |
plural | kallið! | |
1Only the past participle being declined. |
Finnish
Etymology
From translingual Calla.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑlːɑ/, [ˈkɑ̝lːɑ̝]
- Rhymes: -ɑlːɑ
- Syllabification(key): kal‧la
Noun
kalla
- Zantedeschia, calla lily, arum lily (plant of the genus Zantedeschia)
- calla lily, arum lily, hardy arum, Zantedeschia aethiopica
Declension
Inflection of kalla (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kalla | kallat | ||
genitive | kallan | kallojen | ||
partitive | kallaa | kalloja | ||
illative | kallaan | kalloihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kalla | kallat | ||
accusative | nom. | kalla | kallat | |
gen. | kallan | |||
genitive | kallan | kallojen kallainrare | ||
partitive | kallaa | kalloja | ||
inessive | kallassa | kalloissa | ||
elative | kallasta | kalloista | ||
illative | kallaan | kalloihin | ||
adessive | kallalla | kalloilla | ||
ablative | kallalta | kalloilta | ||
allative | kallalle | kalloille | ||
essive | kallana | kalloina | ||
translative | kallaksi | kalloiksi | ||
abessive | kallatta | kalloitta | ||
instructive | — | kalloin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Possessive forms of kalla (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Synonyms
- (Zantedeschia): huonevehka
- (Zantedeschia aethiopica): valkohuonevehka
Further reading
- “kalla”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02
Icelandic
Etymology
From Old Norse kalla, from Proto-Germanic *kalzōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰatla/
- Rhymes: -atla
Verb
kalla (weak verb, third-person singular past indicative kallaði, supine kallað)
- to call, name, refer to
- Hann er kallaður Vífill.
- He's called Vífill.
- to call, to shout
- 1928, Krummavísa (“Raven Song”, on Icelandic Wikisource) by Jón Ásgeirsson
- Krummi krunkar úti,
kallar á nafna sinn:
„Ég fann höfuð af hrúti
hrygg og gæruskinn.“
Komdu nú og kroppaðu með mér,
krummi nafni minn.- “Krummi croaks outside,
calling his namesake:
‘I found the head of a ram,
backbone and sheepskin.’
Come now and peck with me,
Krummi, my namesake.”
- “Krummi croaks outside,
- 1928, Krummavísa (“Raven Song”, on Icelandic Wikisource) by Jón Ásgeirsson
Conjugation
infinitive (nafnháttur) |
að kalla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kallað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kallandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kalla | við köllum | present (nútíð) |
ég kalli | við köllum |
þú kallar | þið kallið | þú kallir | þið kallið | ||
hann, hún, það kallar | þeir, þær, þau kalla | hann, hún, það kalli | þeir, þær, þau kalli | ||
past (þátíð) |
ég kallaði | við kölluðum | past (þátíð) |
ég kallaði | við kölluðum |
þú kallaðir | þið kölluðuð | þú kallaðir | þið kölluðuð | ||
hann, hún, það kallaði | þeir, þær, þau kölluðu | hann, hún, það kallaði | þeir, þær, þau kölluðu | ||
imperative (boðháttur) |
kalla (þú) | kallið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kallaðu | kalliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að kallast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kallast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kallandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kallast | við köllumst | present (nútíð) |
ég kallist | við köllumst |
þú kallast | þið kallist | þú kallist | þið kallist | ||
hann, hún, það kallast | þeir, þær, þau kallast | hann, hún, það kallist | þeir, þær, þau kallist | ||
past (þátíð) |
ég kallaðist | við kölluðumst | past (þátíð) |
ég kallaðist | við kölluðumst |
þú kallaðist | þið kölluðust | þú kallaðist | þið kölluðust | ||
hann, hún, það kallaðist | þeir, þær, þau kölluðust | hann, hún, það kallaðist | þeir, þær, þau kölluðust | ||
imperative (boðháttur) |
kallast (þú) | kallist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kallastu | kallisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kallaður | kölluð | kallað | kallaðir | kallaðar | kölluð | |
accusative (þolfall) |
kallaðan | kallaða | kallað | kallaða | kallaðar | kölluð | |
dative (þágufall) |
kölluðum | kallaðri | kölluðu | kölluðum | kölluðum | kölluðum | |
genitive (eignarfall) |
kallaðs | kallaðrar | kallaðs | kallaðra | kallaðra | kallaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kallaði | kallaða | kallaða | kölluðu | kölluðu | kölluðu | |
accusative (þolfall) |
kallaða | kölluðu | kallaða | kölluðu | kölluðu | kölluðu | |
dative (þágufall) |
kallaða | kölluðu | kallaða | kölluðu | kölluðu | kölluðu | |
genitive (eignarfall) |
kallaða | kölluðu | kallaða | kölluðu | kölluðu | kölluðu |
Ingrian
Etymology
Related to kallas (“slope”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkɑlːɑ/, [ˈkɑɫː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkɑlːɑ/, [ˈkɑɫːɑ]
- Rhymes: -ɑlː, -ɑlːɑ
- Hyphenation: kal‧la
Declension
Declension of kalla (type 3/kana, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kalla | kallat |
genitive | kallan | kalloin |
partitive | kallaa | kalloja |
illative | kallaa | kalloi |
inessive | kallaas | kallois |
elative | kallast | kalloist |
allative | kallalle | kalloille |
adessive | kallaal | kalloil |
ablative | kallalt | kalloilt |
translative | kallaks | kalloiks |
essive | kallanna, kallaan | kalloinna, kalloin |
exessive1) | kallant | kalloint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 128
Latvian
Declension
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
- kalle (e- and split infinitives)
Pronunciation
- IPA(key): /²kɑlːɑ/
Verb
kalla (present tense kallar, past tense kalla, past participle kalla, passive infinitive kallast, present participle kallande, imperative kalla/kall)
Related terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Alternative forms
- kalli (superseeded)
References
- “kalla” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kalzōną.
Verb
kalla (singular past indicative kallaði, plural past indicative kǫlluðu, past participle kallaðr)
Conjugation
infinitive | kalla | |
---|---|---|
present participle | kallandi | |
past participle | kallaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kalla | kallaða |
2nd-person singular | kallar | kallaðir |
3rd-person singular | kallar | kallaði |
1st-person plural | kǫllum | kǫlluðum |
2nd-person plural | kallið | kǫlluðuð |
3rd-person plural | kalla | kǫlluðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kalla | kallaða |
2nd-person singular | kallir | kallaðir |
3rd-person singular | kalli | kallaði |
1st-person plural | kallim | kallaðim |
2nd-person plural | kallið | kallaðið |
3rd-person plural | kalli | kallaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | kalla | |
1st-person plural | kǫllum | |
2nd-person plural | kallið |
infinitive | kallask | |
---|---|---|
present participle | kallandisk | |
past participle | kallazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kǫllumk | kǫlluðumk |
2nd-person singular | kallask | kallaðisk |
3rd-person singular | kallask | kallaðisk |
1st-person plural | kǫllumsk | kǫlluðumsk |
2nd-person plural | kallizk | kǫlluðuzk |
3rd-person plural | kallask | kǫlluðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kǫllumk | kǫlluðumk |
2nd-person singular | kallisk | kallaðisk |
3rd-person singular | kallisk | kallaðisk |
1st-person plural | kallimsk | kallaðimsk |
2nd-person plural | kallizk | kallaðizk |
3rd-person plural | kallisk | kallaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | kallask | |
1st-person plural | kǫllumsk | |
2nd-person plural | kallizk |
Descendants
References
- “kalla”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Old Swedish
Etymology
From Old Norse kalla, from Proto-Germanic *kalzōną.
Conjugation
present | past | ||||
---|---|---|---|---|---|
infinitive | kalla | — | |||
participle | kallandi, -e | kallaþer | |||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | kallar | kalli, -e | — | kallaþi, -e | kallaþi, -e |
þū | kallar | kalli, -e | kalla | kallaþi, -e | kallaþi, -e |
han | kallar | kalli, -e | — | kallaþi, -e | kallaþi, -e |
vīr | kallum, -om | kallum, -om | kallum, -om | kallaþum, -om | kallaþum, -om |
īr | kallin | kallin | kallin | kallaþin | kallaþin |
þēr | kalla | kallin | — | kallaþu, -o | kallaþin |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | kallas | kallis, -es | — | kallaþis, -es | kallaþis, -es |
þū | kallas | kallis, -es | — | kallaþis, -es | kallaþis, -es |
han | kallas | kallis, -es | — | kallaþis, -es | kallaþis, -es |
vīr | kallums, -oms | kallums, -oms | — | kallaþums, -oms | kallaþums, -oms |
īr | kallins | kallins | — | kallaþins | kallaþins |
þēr | kallas | kallins | — | kallaþus, -os | kallaþins |
Descendants
- Swedish: kalla
References
- kalla in Knut Fredrik Söderwall, Ordbok öfver svenska medeltids-språket, del 1: A-L
Swedish
Pronunciation
- IPA(key): /²kalːa/
audio (file)
Etymology 1
From Old Swedish kalla, from Old Norse kalla, from Proto-Germanic *kalzōną.
Conjugation
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | kalla | kallas | ||
Supine | kallat | kallats | ||
Imperative | kalla | — | ||
Imper. plural1 | kallen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | kallar | kallade | kallas | kallades |
Ind. plural1 | kalla | kallade | kallas | kallades |
Subjunctive2 | kalle | kallade | kalles | kallades |
Participles | ||||
Present participle | kallande | |||
Past participle | kallad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
Further reading
- kalla in Svensk ordbok.