hirða

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈhɪrða/
    Rhymes: -ɪrða

Verb

hirða (weak verb, third-person singular past indicative hirti, supine hirt)

  1. (transitive, with accusative) to get, to collect, to gather
  2. (transitive, with accusative) to tend, to look after, to keep
Conjugation
hirða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hirða
supine
(sagnbót)		 hirt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hirðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hirði við hirðum present
(nútíð)		 ég hirði við hirðum
þú hirðir þið hirðið þú hirðir þið hirðið
hann, hún, það hirðir þeir, þær, þau hirða hann, hún, það hirði þeir, þær, þau hirði
past
(þátíð)		 ég hirti við hirtum past
(þátíð)		 ég hirti við hirtum
þú hirtir þið hirtuð þú hirtir þið hirtuð
hann, hún, það hirti þeir, þær, þau hirtu hann, hún, það hirti þeir, þær, þau hirtu
imperative
(boðháttur)		 hirð (þú) hirðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hirtu hirðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hirðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hirðast
supine
(sagnbót)		 hirst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hirðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hirðist við hirðumst present
(nútíð)		 ég hirðist við hirðumst
þú hirðist þið hirðist þú hirðist þið hirðist
hann, hún, það hirðist þeir, þær, þau hirðast hann, hún, það hirðist þeir, þær, þau hirðist
past
(þátíð)		 ég hirtist við hirtumst past
(þátíð)		 ég hirtist við hirtumst
þú hirtist þið hirtust þú hirtist þið hirtust
hann, hún, það hirtist þeir, þær, þau hirtust hann, hún, það hirtist þeir, þær, þau hirtust
imperative
(boðháttur)		 hirst (þú) hirðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hirstu hirðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hirtur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hirtur hirt hirt hirtir hirtar hirt
accusative
(þolfall)		 hirtan hirta hirt hirta hirtar hirt
dative
(þágufall)		 hirtum hirtri hirtu hirtum hirtum hirtum
genitive
(eignarfall)		 hirts hirtrar hirts hirtra hirtra hirtra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hirti hirta hirta hirtu hirtu hirtu
accusative
(þolfall)		 hirta hirtu hirta hirtu hirtu hirtu
dative
(þágufall)		 hirta hirtu hirta hirtu hirtu hirtu
genitive
(eignarfall)		 hirta hirtu hirta hirtu hirtu hirtu
Derived terms
  • hirða um ("to care for, to care about")
  • hirðir, hirðari ("shepherd, herdsman")
  • hirðingi ("nomad")
  • hirðing ("tending, keeping")

Noun

hirða f (genitive singular hirðu, no plural)

  1. thrift, thriftiness
Declension
declension of hirða
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hirða hirðan hirður hirðurnar
accusative hirðu hirðuna hirður hirðurnar
dative hirðu hirðunni hirðum hirðunum
genitive hirðu hirðunnar hirða hirðanna
Derived terms

Noun

hirða

  1. indefinite accusative plural of hirðir
  2. indefinite genitive plural of hirðir

Old Norse

Etymology

Related to hirðir (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

hirða

  1. to keep in a box or chest
  2. to gather in hay
    hirða hey
  3. to hide, conceal
  4. to mind, care for
    þeir hirtu ekki um líf sitt
    they cared not for life
  5. (negated, with imperative) seek to
    hirð eigi þú at hopa á hæl!
    Don't try to turn on thy heel!

Descendants
  • Icelandic: hirða
  • Old Swedish: hirdha
  • Danish: hyrde
  • Norwegian Nynorsk: hyrda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.