bíta
Faroese
Etymology
From Old Norse bíta, from Proto-Germanic *bītaną, from Proto-Indo-European *bʰeyd- (“to split”).
Icelandic
Etymology
From Old Norse bíta, from Proto-Germanic *bītaną, from Proto-Indo-European *bʰeyd- (“to split”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpiːta/
- Rhymes: -iːta
Verb
bíta (strong verb, third-person singular past indicative beit, third-person plural past indicative bitu, supine bitið)
Conjugation
bíta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bíta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bitið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bítandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég bít | við bítum | present (nútíð) |
ég bíti | við bítum |
| þú bítur | þið bítið | þú bítir | þið bítið | ||
| hann, hún, það bítur | þeir, þær, þau bíta | hann, hún, það bíti | þeir, þær, þau bíti | ||
| past (þátíð) |
ég beit | við bitum | past (þátíð) |
ég biti | við bitum |
| þú beist | þið bituð | þú bitir | þið bituð | ||
| hann, hún, það beit | þeir, þær, þau bitu | hann, hún, það biti | þeir, þær, þau bitu | ||
| imperative (boðháttur) |
bít (þú) | bítið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bíttu | bítiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bítast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að bítast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
bitist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
bítandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég bíst | við bítumst | present (nútíð) |
ég bítist | við bítumst |
| þú bíst | þið bítist | þú bítist | þið bítist | ||
| hann, hún, það bíst | þeir, þær, þau bítast | hann, hún, það bítist | þeir, þær, þau bítist | ||
| past (þátíð) |
ég beist | við bitumst | past (þátíð) |
ég bitist | við bitumst |
| þú beist | þið bitust | þú bitist | þið bitust | ||
| hann, hún, það beist | þeir, þær, þau bitust | hann, hún, það bitist | þeir, þær, þau bitust | ||
| imperative (boðháttur) |
bíst (þú) | bítist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| bístu | bítisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
bitinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
bitinn | bitin | bitið | bitnir | bitnar | bitin | |
| accusative (þolfall) |
bitinn | bitna | bitið | bitna | bitnar | bitin | |
| dative (þágufall) |
bitnum | bitinni | bitnu | bitnum | bitnum | bitnum | |
| genitive (eignarfall) |
bitins | bitinnar | bitins | bitinna | bitinna | bitinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
bitni | bitna | bitna | bitnu | bitnu | bitnu | |
| accusative (þolfall) |
bitna | bitnu | bitna | bitnu | bitnu | bitnu | |
| dative (þágufall) |
bitna | bitnu | bitna | bitnu | bitnu | bitnu | |
| genitive (eignarfall) |
bitna | bitnu | bitna | bitnu | bitnu | bitnu | |
Synonyms
- (sting): stinga
Derived terms
See also
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *bītaną, from Proto-Indo-European *bʰeyd- (“to split”).
Compare Old English bītan (English bite), Old Frisian bīta (West Frisian bite), Old Saxon bītan (Low German bieten), Old High German bīzan (German beißen), Gothic 𐌱𐌴𐌹𐍄𐌰𐌽 (beitan).
Conjugation
Conjugation of bíta — active (strong class 1)
| infinitive | bíta | |
|---|---|---|
| present participle | bítandi | |
| past participle | bitinn | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | bít | beit |
| 2nd-person singular | bítr | beizt |
| 3rd-person singular | bítr | beit |
| 1st-person plural | bítum | bitum |
| 2nd-person plural | bítið | bituð |
| 3rd-person plural | bíta | bitu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | bíta | bita |
| 2nd-person singular | bítir | bitir |
| 3rd-person singular | bíti | biti |
| 1st-person plural | bítim | bitim |
| 2nd-person plural | bítið | bitið |
| 3rd-person plural | bíti | biti |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | bít | |
| 1st-person plural | bítum | |
| 2nd-person plural | bítið | |
Conjugation of bíta — mediopassive (strong class 1)
| infinitive | bítask | |
|---|---|---|
| present participle | bítandisk | |
| past participle | bitizk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | bítumk | bitumk |
| 2nd-person singular | bízk | beizk |
| 3rd-person singular | bízk | beizk |
| 1st-person plural | bítumsk | bitumsk |
| 2nd-person plural | bítizk | bituzk |
| 3rd-person plural | bítask | bitusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | bítumk | bitumk |
| 2nd-person singular | bítisk | bitisk |
| 3rd-person singular | bítisk | bitisk |
| 1st-person plural | bítimsk | bitimsk |
| 2nd-person plural | bítizk | bitizk |
| 3rd-person plural | bítisk | bitisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | bízk | |
| 1st-person plural | bítumsk | |
| 2nd-person plural | bítizk | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.