φοινίκεος

Ancient Greek

Etymology

φοῖνιξ (phoînix) +‎ -εος (-eos)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰoi̯.nǐː.ke.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyˈni.ke.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyˈni.ce.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyˈni.ce.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈni.ce.os/

Adjective

φοινί̄κεος • (phoiní̄keos) m (feminine φοινῑκέᾱ, neuter φοινί̄κεον); first/second declension

Inflection

First and second declension of φοινῑ́κεος; φοινῑκέᾱ; φοινῑ́κεον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φοινῑ́κεος phoinī́keos	φοινῑκέᾱ phoinīkéā	φοινῑ́κεον phoinī́keon	φοινῑκέω phoinīkéō	φοινῑκέᾱ phoinīkéā	φοινῑκέω phoinīkéō	φοινῑ́κεοι phoinī́keoi	φοινῑ́κεαι phoinī́keai	φοινῑ́κεᾰ phoinī́kea
Genitive	φοινῑκέου phoinīkéou	φοινῑκέᾱς phoinīkéās	φοινῑκέου phoinīkéou	φοινῑκέοιν phoinīkéoin	φοινῑκέαιν phoinīkéain	φοινῑκέοιν phoinīkéoin	φοινῑκέων phoinīkéōn	φοινῑκέων phoinīkéōn	φοινῑκέων phoinīkéōn
Dative	φοινῑκέῳ phoinīkéōi	φοινῑκέᾳ phoinīkéāi	φοινῑκέῳ phoinīkéōi	φοινῑκέοιν phoinīkéoin	φοινῑκέαιν phoinīkéain	φοινῑκέοιν phoinīkéoin	φοινῑκέοις phoinīkéois	φοινῑκέαις phoinīkéais	φοινῑκέοις phoinīkéois
Accusative	φοινῑ́κεον phoinī́keon	φοινῑκέᾱν phoinīkéān	φοινῑ́κεον phoinī́keon	φοινῑκέω phoinīkéō	φοινῑκέᾱ phoinīkéā	φοινῑκέω phoinīkéō	φοινῑκέους phoinīkéous	φοινῑκέᾱς phoinīkéās	φοινῑ́κεᾰ phoinī́kea
Vocative	φοινῑ́κεε phoinī́kee	φοινῑκέᾱ phoinīkéā	φοινῑ́κεον phoinī́keon	φοινῑκέω phoinīkéō	φοινῑκέᾱ phoinīkéā	φοινῑκέω phoinīkéō	φοινῑ́κεοι phoinī́keoi	φοινῑ́κεαι phoinī́keai	φοινῑ́κεᾰ phoinī́kea
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φοινῑκέως phoinīkéōs			φοινῑκεώτερος phoinīkeṓteros			φοινῑκεώτᾰτος phoinīkeṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Colors in Ancient Greek · χρώμᾰτᾰ (khrṓmata) (layout · text)
λευκός (leukós)	γλαυκός (glaukós), κῐλλός (killós), πολῐός (poliós), φαιός (phaiós), χαροπός (kharopós)	ᾰ̓μαυρός (amaurós), κελαινός (kelainós), μαυρός (maurós), μέλᾱς (mélās)
ἐρῠθρός (eruthrós); κᾰρῡ́κῐνος (karū́kinos), κόκκῐνος (kókkinos), φοινός (phoinós)	πυρρός (purrhós); ὄρφνῐνος (órphninos)	μήλινος (mḗlinos), ξᾰνθός (xanthós); ὠχρός (ōkhrós)
πρᾰ́σῐνος (prásinos)	χλωρός (khlōrós)	χλωρός (khlōrós); χλωρομέλᾱς (khlōromélās)
κῠᾰ́νεος (kuáneos); γλαυκός (glaukós), κᾰλάϊνος (kaláïnos)	κῠᾰ́νεος (kuáneos)	κῠᾰ́νεος (kuáneos), ὑᾰκῐ́νθῐνος (huakínthinos)
ἰόεις (ióeis), φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos), οἶνοψ (oînops)	φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos)	ῥόδινος (rhódinos), ῥοδόεις (rhodóeis)