προηγούμενος

present participle of προηγέομαι (proēgéomai) / προηγοῦμαι (proēgoûmai, “to go first, lead”). See προ- (pro-) +‎ ἡγούμενος (hēgoúmenos).

προηγούμενος • (proēgoúmenos) m (feminine προηγουμένη, neuter προηγούμενον); first/second declension

1. preceding, going first, leading the way
2. (expression) κατά (katá) προηγούμενον λόγον (lógon): according to a guiding principle
3. (in neuter plural): τά προηγούμενα
   1. premises, initial data
   2. (mathematics) forward points (at the same side of a radius vector
   3. (astronomy) τὰ προηγούμενα ζῴδια: the leading signs in the daily movement of the heavens

• ἑπόμενος (hepómenos)

• (adverb): προηγουμένως (proēgouménōs)

• Greek: προηγούμενος (proïgoúmenos)

• “προηγούμενος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Present participle of προηγούμαι (proïgoúmai), a verb without active forms. Also substantivised. From Ancient Greek προηγούμενος (proēgoúmenos), present participle of προηγέομαι / προηγοῦμαι (proēgoûmai).[1]

• IPA^(key): /pɾo.iˈɣu.me.nos/
• Hyphenation: προ‧η‧γού‧με‧νος

προηγούμενος • (proïgoúmenos) m (plural προηγούμενοι)

1. the preceding, the previous one

   Ο προηγούμενος είπε ότι οι ερωτήσεις της προφορικής εξέτασης ήταν δύσκολες.

   O proïgoúmenos eípe óti oi erotíseis tis proforikís exétasis ítan dýskoles.

   The previous one [student] said that the questions of the oral test were difficult.

Compare to declension of the masculine participle προηγούμενος.

• επόμενος m (epómenos)

προηγούμενος • (proïgoúmenos) m (feminine προηγούμενη, neuter προηγούμενο)

1. preceding, previous

(formal) learned forms of the participle, functioning mostly as nouns, are inflected in the fashion of Ancient Greek προηγούμενος (proēgoúmenos).

• (masculine and neuter genitive): του προηγουμένου (tou proïgouménou) (singular)), των προηγουμένων (ton proïgouménon) (plural)
• (masculine accustive plural): τους προηγουμένους (tous proïgouménous)
• (feminine singular) η προηγουμένη (i proïgouméni) (nominative), της προηγουμένης (tis proïgouménis) (genitive)

The following substantivized forms have special meanings:

• (feminine) η προηγουμένη (i proïgouméni): The previous [day].
• (neuter singular) το προηγούμενο (to proïgoúmeno): preceding event with repercussions, a precedent
• (neuter plural) τα προηγούμενα (ta proïgoúmena)

• προγενέστερος (progenésteros)
• πρωτύτερος (protýteros)
• and πρότερος (próteros), προηγηθείς (proïgitheís)

• επόμενος (epómenos)
• ακόλουθος (akólouthos)
• and ύστερος (ýsteros), προσεχής (prosechís), κατοπινός (katopinós), ερχόμενος (erchómenos)

• άνευ προηγουμένου (ánef proïgouménou)
• προηγούμενα (proïgoúmena, adverb and as noun, plural)
• προηγουμένη (proïgouméni) (as participle and as noun)
• προηγούμενο (proïgoúmeno) (as participle and as noun)
• προηγουμένως (proïgouménos, adverb) (learned)