κυβερνήτης
Ancient Greek
Alternative forms
- κυμερνήτης (kumernḗtēs) — Aeolic
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ky.ber.nɛ̌ː.tɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ky.berˈne̝.te̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /cy.βerˈni.tis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /cy.verˈni.tis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ci.verˈni.tis/
Noun
κῠβερνήτης • (kubernḗtēs) m (genitive κῠβερνήτου); first declension (Epic, Attic, Ionic, Koine)
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κῠβερνήτης ho kubernḗtēs |
τὼ κῠβερνήτᾱ tṑ kubernḗtā |
οἱ κῠβερνῆται hoi kubernêtai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κῠβερνήτου toû kubernḗtou |
τοῖν κῠβερνήταιν toîn kubernḗtain |
τῶν κῠβερνητῶν tôn kubernētôn | ||||||||||
| Dative | τῷ κῠβερνήτῃ tôi kubernḗtēi |
τοῖν κῠβερνήταιν toîn kubernḗtain |
τοῖς κῠβερνήταις toîs kubernḗtais | ||||||||||
| Accusative | τὸν κῠβερνήτην tòn kubernḗtēn |
τὼ κῠβερνήτᾱ tṑ kubernḗtā |
τοὺς κῠβερνήτᾱς toùs kubernḗtās | ||||||||||
| Vocative | κῠβερνῆτᾰ kubernêta |
κῠβερνήτᾱ kubernḗtā |
κῠβερνῆται kubernêtai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: κυβερνήτης (kyvernítis)
- English: Kubernetes
Further reading
- “κυβερνήτης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κυβερνήτης”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κυβερνήτης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
From Ancient Greek κυβερνήτης (kubernḗtēs).
Noun
κυβερνήτης • (kyvernítis) m (plural κυβερνήτες)
Declension
declension of κυβερνήτης
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | κυβερνήτης • | κυβερνήτες • | |
| genitive | κυβερνήτη • | κυβερνητών • | |
| accusative | κυβερνήτη • | κυβερνήτες • | |
| vocative | κυβερνήτη • | κυβερνήτες • | |
| * The vocative singular κυβερνήτα is used in the phrase "Κύριε Κυβερνήτα". | |||
Related terms
- see: κυβέρνηση f (kyvérnisi, “government”)
Further reading
- κυβερνήτης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.