κοινωνώ

See also: κοινωνῶ

Greek

Alternative forms

Etymology

From Byzantine Greek κοινωνώ (koinōnṓ), from Ancient Greek κοινωνέω (koinōnéō), κοινωνῶ (koinōnô), from κοινωνός (koinōnós), from κοινός (koinós).

Pronunciation
  • IPA(key): /ci.noˈno/
  • Hyphenation: κοι‧νω‧νώ

Verb

κοινωνώ/κοινωνάω • (koinonó/koinonáo) (past κοινώνησα, passive —)

  1. (Christianity, transitive) to receive communion, communicate, take communion
  2. (Christianity, intransitive) to give communion

Conjugation
κοινωνάω / κοινωνώ   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg κοινωνάω - κοινωνώ1 κοινωνήσω
2 sg κοινωνάς - κοινωνείς κοινωνήσεις
3 sg κοινωνάει, κοινωνά - κοινωνεί κοινωνήσει
1 pl κοινωνάμε - κοινωνούμε κοινωνήσουμε, [-ομε]
2 pl κοινωνάτε - κοινωνείτε κοινωνήσετε
3 pl κοινωνάνε, κοινωνάν, κοινωνούν(ε) κοινωνήσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg κοινωνούσα, κοινώναγα κοινώνησα
2 sg κοινωνούσες, κοινώναγες κοινώνησες
3 sg κοινωνούσε, κοινώναγε κοινώνησε
1 pl κοινωνούσαμε, κοινωνάγαμε κοινωνήσαμε
2 pl κοινωνούσατε, κοινωνάγατε κοινωνήσατε
3 pl κοινωνούσαν(ε), κοινώναγαν, κοινωνάγανε κοινώνησαν, κοινωνήσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα κοινωνάω, θα κοινωνώ ➤ θα κοινωνήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κοινωνάς - κοινωνείς, … θα κοινωνήσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κοινωνήσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κοινωνήσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κοινωνήσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κοινώνα, κοινώναγε κοινώνησε, κοινώνα
2 pl κοινωνάτε - κοινωνείτε κοινωνήστε
Other forms
Active present participle ➤   κοινωνώντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας κοινωνήσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   κοινωνήσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. This verb conjugates as 2nd Conjugation Class A (with -α endings), but also the more formal Class B (with -είς endings).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
and see their derivatives
  • ακοινώνητος (akoinónitos, “unsociable; not taking communion”)
  • ανακοινώνω (anakoinóno, “announce”)
  • διακοινώνω (diakoinóno) (formal, diplomacy)
  • ελευθεροκοινωνώ (eleftherokoinonó) (of ships and shore)
  • επικοινωνώ (epikoinonó, “communicate”)
  • κοινωνικοποιώ (koinonikopoió, “socialise”)
  • κοινωνικός (koinonikós, “social, gregrious”)
  • κοινωνιο- (koinonio-, “socio-”) compounds
  • κοινωνός (koinonós)
  • συγκοινωνία f (sygkoinonía, “transport”)
  • συγκοινωνούντα δοχεία n pl (sygkoinonoúnta docheía, “communicating vessels”)
  • συγκοινωνώ (sygkoinonó, “communicate”)
    and see: κοινωνία f (koinonía, “society, colony, community, communion”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.