Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Pierwsze wejście |
21 lipca 1907 r. |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°10′27,4″N 20°12′50,2″E/49,174278 20,213944 |
Zadnia Zimna Turniczka (słow. Zadný malý Oštep[1], niem. Hinterer Gantturm, węg. Hátsó Gánttorony[2]) – turnia znajdująca się w masywie Rywocin w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w Zimnowodzkiej Grani, którą Pośrednia Grań wysyła na południowy wschód. Jest przedostatnią turnią w tej grani. Od strony północno-zachodniej graniczy ze Skrajną Rywocińską Turnią, oddzieloną Zadnią Zimną Ławką, a od południowo-wschodniej – ze Skrajną Zimną Turniczką, oddzieloną Skrajną Zimną Ławką.
Północno-wschodnie stoki opadają z Zimnych Turniczek do Doliny Małej Zimnej Wody, południowo-zachodnie – do Doliny Staroleśnej. W górnej części turni znajdują się skałki, jednak całe stoki są pokryte kosodrzewiną i lasem, w którym rosną m.in. limby. Na wierzchołek Zadniej Zimnej Turniczki nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Dla taterników turnia jest łatwo osiągalna ze Skrajnej Zimnej Ławki[2].
Pierwszego wejścia na Zadnią Zimną Turniczkę dokonał Alfred Martin 21 lipca 1907 r.[2]
Przypisy
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 400. ISBN 83-01-13184-5.
- 1 2 3 Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 174–175.