Dziadowska Przełęcz
Ilustracja
Dziadowska Przełęcz po lewej stronie zdjęcia – podpisana Skrajna Dziadowska Przełęcz
Państwo

 Słowacja

Wysokość

ok. 1905 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Dziadowski Kopiniak, Dziadowska Skała

Data zdobycia

17 sierpnia 1902 r.

Pierwsze wejście

A. Englisch, K. Englisch, J. Hunsdorfer

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dziadowska Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziadowska Przełęcz”
Ziemia49°10′43,1″N 20°12′17,6″E/49,178639 20,204889

Dziadowska Przełęcz (słow. Sedlo nad Ohniskom, ok. 1905 m) – wybitna przełęcz znajdująca się w Zimnowodzkiej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest położona w południowo-wschodniej grani Małego Kościoła w masywie Kościołów. Siodło oddziela Dziadowskiego Kopiniaka na północnym zachodzie od Dziadowskiej Skały na południowym wschodzie[1].

Przełęcz składa się z trzech wcięć w grani, między którymi wznoszą się Dziadowskie Kopki. Są to kolejno od północnego zachodu[1][2]:

  • Zadnia Dziadowska Przełęcz (Zadné kostolníkovo sedlo) – położona najwyżej, tuż pod Dziadowskim Kopiniakiem,
  • Zadnia Dziadowska Kopka (Zadná kostolníkova kôpka) – wyższa, o kształcie grzyba,
  • Pośrednia Dziadowska Przełęcz (Prostredné kostolníkovo sedlo),
  • Skrajna Dziadowska Kopka (Predná kostolníkova kôpka) – niższa,
  • Skrajna Dziadowska Przełęcz (Predná kostolníkova sedlo).

Pośrednia i Skrajna Dziadowska Przełęcz znajdują się na podobnej wysokości. Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników najdogodniej dostępna jest od strony Doliny Małej Zimnej Wody. Może z tej strony służyć jako dobry dostęp do Małego Kościoła i alternatywa dla Rywocińskiej Przełęczy. Dotarcie na przełęcz od strony Doliny Staroleśnej jest natomiast stosunkowo trudne. Przejścia pomiędzy poszczególnymi siodłami przełęczami po stronie Doliny Małej Zimnej Wody są łatwe[1].

Pierwsze wejścia:

Polska nazwa Dziadowskiej Przełęczy i innych sąsiednich obiektów jest wynikiem nieporozumienia przy tłumaczeniu – słowackie słowo kostolník, występujące w nazwach większości z tych obiektów (w tym Dziadowskich Kopek i poszczególnych wcięć Dziadowskiej Przełęczy[2]), oznacza osobę opiekującą się kościołem i nie ma wydźwięku pejoratywnego. Słowacka nazwa Dziadowskiej Przełęczy pochodzi od starej słowackiej nazwy pobliskiej Łomnickiej Koleby (Ohnisko)[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 152–154.
  2. 1 2 Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-19].
  3. ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 400–401. ISBN 83-01-13184-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.