 Przełęcz między Kościołami od strony Doliny Małej Zimnej Wody (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2030 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′49″N 20°12′04″E/49,180278 20,201111 | |
Przełęcz między Kościołami (słow. Malá Bránička, niem. Kleine Kirchenscharte, węg. Kistemplomcsorba) – przełęcz położona na wysokości ok. 2030 m n.p.m. znajdująca się w masywie Kościołów (fragmencie Zimnowodzkiej Grani) w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela Wielki Kościół od Małego Kościoła. Na Przełęcz między Kościołami nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników stanowi najłatwiejszy dostęp do Wielkiego Kościoła.
Przełęcz między Kościołami ma dwa siodła, które rozdziela Kopka między Kościołami (Bráničkový zub). Północno-zachodnie siodło zowie się Zadnią Przełęczą między Kościołami (Zadná Bránička), południowo-wschodnie natomiast to Skrajna Przełęcz między Kościołami (Predná Bránička).
Historia
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Karol Englisch i Johann Hunsdorfer (senior), 20 sierpnia 1901 r. – letnie,
- Jadwiga Pierzchalanka i Jerzy Pierzchała, 8 kwietnia 1937 r. – zimowe.
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 135-139.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.