Transaero
Трансаэро
Ilustracja
IATA
UN
ICAO
TSO
Znak
TRANSOVIET
Historia
Data założenia

28 grudnia 1990

Rozpoczęcie działalności

5 listopada 1991

Zaprzestanie działalności

26 października 2015

Lokalizacja
Państwo

 Rosja

Węzeł

Port lotniczy Moskwa-Domodiedowo

Kooperacja
Program lojalnościowy

Transaero Privilege Program

Flota
Liczba samolotów

103

Liczba tras

156

Przedsiębiorstwo
Siedziba

Moskwa, Rosja

Członkowie zarządu

Olga Pleszakowa, CEO

Strona internetowa
Boeing 737-400 po starcie z lotniska Heathrow
Boeing 737-500 na moskiewskim lotnisku Domodiedowo
Tupolew TU-214 po starcie z lotniska w Kazaniu
Boeing-777-200ER
Wycofany samolot DC-10
Boeing 747-300 na lotnisku w Domodiedowo w Moskwie
Boeing-747-400
Boeing-767-200ER
Boeing 737-300
Boeing 747-200 na płycie lotniska w Monastyrze
Boeing 777
Ił-86 – samoloty tego typu zostały wycofane przez Transaero
Boeing 767 na lotnisku w Bangkoku

Transaero (ros. Трансаэро) – byłe rosyjskie linie lotnicze z siedzibą w Moskwie. Obsługiwały połączenia krajowe, do Afryki, Azji, Europy i Ameryki Północnej, jak również połączenia czarterowe. Głównym hubem był port lotniczy Domodiedowo, natomiast portem zapasowym port lotniczy Szeremietiewo. Linie zakończyły działalność 26 października 2015.

Historia

Spółka Akcyjna Transaero powstała w dniu 28 grudnia 1990. Przewoźnik operował tylko na trasach czarterowych samolotami wydzierżawionymi od Aerofłotu. Transaero był drugim, za Aerofłotem rosyjskim przewoźnikiem, który został dopuszczony do obsługi połączeń regularnych. Pierwsze połączenie czarterowe przewoźnik otworzył 5 listopada 1991 na trasie:

W lipcu 1992 Transaero otrzymał własne samoloty Ił-86. Przewoźnik w styczniu 1993 uruchomił pierwsze połączenie krajowe na trasie:

Kolejnymi kierunkami, otwartymi przez Transaero z Moskwy były:

W tym samym roku, przewoźnik przekształcił połączenie do Tel Awiwu z czarterowego, w połączenie rejsowe. W latach 1993–1994 Transaero zaczął operować zachodnimi maszynami. Pierwsze tego typu maszyny we flocie przewoźnika to:

Transaero był również pierwszą rosyjską linią lotniczą, która zaczęła korzystać z programu lojalnościowego, który pojawił się w Transaero w 1995. W 1997 linia otrzymała certyfikat CAA. W grudniu 1998 Transaero otworzył połączenie z Moskwy na lotnisko Londyn-Gatwick. W następnych latach przewoźnik wprowadzał kolejne typy samolotów:

W 2003 Transaero składa zamówienie na 10 samolotów Tu-214. W 2005 Transaero dodaje do floty pasażerskie samoloty Boeing 747, i staje się pierwszym przewoźnikiem w Rosji, który użytkuje tego typu samoloty. Pierwszy egzemplarz wyleasingowany od linii Virgin Atlantic Airways, obsługiwał rejsy do Tel Awiwu, oraz czartery do kurortów wypoczynkowych. W maju 2005 Transaero rozpoczął rejsy między Moskwą a Montrealem, a w 2006 do kanadyjskiej siatki połączeń Transaero dodał również kierunek do Toronto.

W październiku 2009 Austrian Airlines i Transaero Airlines zawarły umowę code-share w Moskwie, porozumienie obejmowało trasę z Wiednia do Moskwy.

W kwietniu 2010 roku, linie Transaero zaaranżowały leasing 9 Boeingów 747-400 należących wcześniej do Japan Airlines, które zostały wprowadzone do floty w latach 2010–2012, a w grudniu 2010 roku ogłoszono, że linie zwiększają zamówienie do 12 sztuk. W październiku 2010 roku Transaero uruchomił loty do Pekinu, Miami i Nowego Jorku[1]. To oznaczało powrót Transaero do Stanów Zjednoczonych. Pekin stał się drugim kierunkiem obsługiwanym w Chinach po Sanya.

W 2011 roku Transaero otrzymały 4 samoloty Boeing 777-300, które wcześniej należały do Singapore Airlines[2]. Również w 2011 roku linie złożyły zamówienie na 4 Boeingi 787 oraz 4 Boeingi 747-8[3], w tym samym roku zawarto też porozumienie na zakup 4 Airbusów A380[4].

W dniu 29 kwietnia 2012 wznowiono loty między Moskwą i Los Angeles, wykorzystując 777-200ER. W 2013 roku linie przewiozły prawie 12,5 mln osób i posiadały 98 samolotów.

W 2014 roku zaczęły się problemy finansowe linii lotniczej. Wraz z gwałtownym spadkiem wartości rubla i jego dewaluacją, zmniejszeniu uległa liczba rosyjskich pasażerów latających na zagranicznych trasach. Konsekwencją problemów była decyzja Aerofłotu o zakupie za symbolicznego 1 rubla 75% udziałów w Transaero[5]. Jednakże 2 października 2015 Aeroflot wycofał swoją ofertę, twierdząc, że porozumienie z Transaero nie zostało osiągnięte w terminie[6]. W tym samym dniu dług linii wzrósł do 3,9 mld euro (260 mld rubli)[7], a Transaero ogłosiło, że zamierza zakończyć wszystkie operacje lotnicze w dniu 15 grudnia 2015 w obliczu nieuchronnego bankructwa[8][9]. Aeroflot ogłosił wkrótce po tym chęć przejęcia 34 samolotów użytkowanych przez Transaero[10], z czego 20 to modele dalekodystansowe. Po tej informacji linie zawiesiły sprzedaż biletów oraz drastyczne zmniejszono liczbę oferowanych połączeń[11][12].

W dniu 20 października 2015 roku linie S7 Airlines ogłosiły, że są zainteresowane zakupem 50 procent udziałów upadających linii lotniczych. Transakcja nie doszła jednak do skutku, natomiast w dniu 24 października 2015 roku rosyjskie władze ogłosiły, że certyfikat przewoźnika lotniczego Transaero zostanie cofnięty w terminie 48 godzin. Jak uzasadniono, zadłużenie Transaero sprawia, że dalsze działanie linii stanowiłoby realne zagrożenie dla pasażerów[13]. Część tras zagranicznych przewoźnika została przejęta przez Aerofłot, co wiązało się ze zobowiązaniem zatrudnienia 6385 byłych pracowników Transaero.

Przed zamknięciem linie rozpoczęły przebazowywanie swojej floty na lotnisko Teruel w Hiszpanii. Wśród przebazowanych samolotów znalazło się 6 z 9 Boeingów 747 oraz prawie połowa floty średniego zasięgu składająca się z samolotów Boeing 737[14]. Ostatni lot Transaero odbył się pomiędzy lotniskiem Sokol w pobliżu Magadanu a Portem lotniczym Moskwa-Wnukowo w dniu 26 października 2015.[15][16]

Linie partnerskie

Flota

Flota Linii Lotniczych Transaero
Typ Ilość Liczba pasażerów max. Uwagi
Airbus A380 0
(4 zamówione)
560 (trzy klasy) – 853 (jedna klasa)
Boeing 737-300 3 122 (8/42/72)
Boeing 737-400 5 140 (8/30/102)
Boeing 737-500 14 56 (18/8/30)
101 (8/42/51)
102 (8/46/48)
112 (4/108)
Boeing 737-700 7 121 (16/105)
164 (8/156)
Boeing 737-800 15 154 (16/138)
158 (8/54/96)
Boeing 747-400 20 352 (11/56/285)
522 (12/510)
Boeing 767-200ER 3 219 (24/195)
230 (16/214)
231 (16/215)
Boeing 767-300ER 14 216 (26/98/92)
235 (12/117/106)
236 (12/133/91)
241 (24/217)
255 (6/249)
Boeing 777-200 9 299 (12/14/169/94)
306 (12/14/167/113)
323 (30/176/117)
Boeing 777-300 5 373 (4/14/133/222)
TU-214 3
(7 zamówionych)
182 (8/174)
Razem 98
(11 zamówionych)

Kierunki

Ameryka Północna

Karaiby

Afryka

Azja

Azja Środkowa

Azja Wschodnia

Azja Południowa

Azja Południowo-Wschodnia

Azja Południowo-Zachodnia

Europa

Wycofane samoloty

Wypadki

Linie lotnicze Transaero podczas 20 lat istnienia na rynku lotniczym nie doznały żadnych poważniejszych wypadków i incydentów, jako jedne z niewielu rosyjskich linii lotniczych.

Przypisy

  1. Transaero announced China and U.S. destinations (Russian).
  2. Transaero to buy four 777-300s operated by Singapore Airlines. atwonline.com. [dostęp 2015-10-30].
  3. Pasazer.com: Transaero kupuje Boeingi 747-8 i 787. Pasazer.com. [dostęp 2015-10-30].
  4. Pasazer.com: Transaero zakupi cztery Airbusy A380. Pasazer.com. [dostęp 2015-10-30].
  5. Aerofłot kupuje Transaero, „Lotnictwo”, nr 10 (2015), s. 9, ISSN 1732-5323
  6. Aeroflot Drops Offer for Control of Transaero – WSJ [online], www.wsj.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  7. Bloomberg – Are you a robot? [online], www.bloomberg.com [dostęp 2020-07-09].
  8. https://web.archive.org/web/20151020055839/http://transaero.ru/en/2015-10-02
  9. „Аэрофлот” продлил развоз пассажиров „Трансаэро” | Авиатранспортное обозрение [online], www.ato.ru [dostęp 2020-07-09] (ros.).
  10. Aeroflot to take on 747s after Transaero collapse. Flightglobal.com, 2015-10-27. [dostęp 2015-10-30].
  11. https://web.archive.org/web/20151020015540/http://transaero.ru/en/2015-10-16/
  12. Transaero setzt Wien-Flüge aus – Austrian Aviation Net [online], www.austrianaviation.net [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-30] (ang.).
  13. Moscow begins reallocating Transaero’s route permissions – ch-aviation [online], ch-aviation.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  14. Tracking Transaero into Storage | Flightradar24 Blog [online], www.flightradar24.com [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  15. https://archive.is/20151030145009/https://www.flightradar24.com/data/airplanes/ei-cxz/
  16. Pasazer.com: Transaero przechodzi do historii. Pasazer.com. [dostęp 2015-10-30].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.