Dobrolot
Добролёт
Ilustracja
Logotyp
IATA
QD
ICAO
DBR
Znak
DOBROLET
Historia
Data założenia

październik 2013

Rozpoczęcie działalności

czerwiec 2014

Zaprzestanie działalności

4 sierpnia 2014

Lokalizacja
Państwo

 Rosja

Flota
Liczba tras

1

Przedsiębiorstwo
Udziałowcy

Aerofłot

Strona internetowa

Dobrolot” (lub „Dobrolet”, ros. «Добролёт») – zlikwidowane rosyjskie linie lotnicze, należące do „Aerofłotu”.

„Dobrolot” został utworzony w październiku 2013 roku. „Dobrolot” miał według planów obsługiwać najbardziej oblegane linie wewnątrzkrajowe, m.in. z Moskwy do Petersburga, Królewca, Soczi, Samary i Jekaterynburga, a od 2016 roku także kursy zagraniczne do Kijowa, Erywania i Stambułu[1]. Nazwa nawiązuje do przedsiębiorstwa „Dobrolot”, które powstało w 1923 roku jako poprzednik „Aerofłotu”. Firma zainaugurowała działalność w czerwcu 2014 roku na trasie z Moskwy do Symferopola, udostępniając 12 połączeń dziennie[2]. Przewoźnik posiadał dwa samoloty Boeing 737, a planował leasing 16 kolejnych[3].

4 sierpnia przewoźnik zawiesił działalność z powodu sankcji nałożonych na Rosję przez Unię Europejską w związku z konfliktem na Ukrainie. Na skutek sankcji rozwiązana została umowa „Dobrolotu” na leasing samolotów Boeing 737-800[2]. Do chwili zamknięcia linie przewiozły 62,5 tys. pasażerów. Zaraz po likwidacji „Dobrolotu” zaczęto przygotowania do uruchomienia nowej linii, początkowo miała ona nosić nazwę Dobrolot Plus[3]. 16 września w miejsce zlikwidowanego „Dobrolotu” utworzono linie lotnicze „Pobeda” (ros. «Победа», tłum. Zwycięstwo), które rozpoczęły działalność 1 grudnia 2014 roku.

Przypisy

  1. Czołowy przewoźnik Aerofłot otworzy tanie linie o nazwie Dobrolot. Biznes.pl, 2013-10-10. [dostęp 2014-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)]. (pol.).
  2. 1 2 Dobrolot zawiesił działalność. AVIACLICK, 2014-08-04. [dostęp 2014-09-16]. (pol.).
  3. 1 2 Dobrolot Plus – nowa inicjatywa Aeroflotu. GREMI BUSINESS COMMUNICATION Sp. z o.o, 2014-09-02. [dostęp 2014-09-16]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.