Budynek Szkoły Głównej w kampusie centralnym Uniwersytetu Warszawskiego
Józef Mianowski, rektor; Józef Kowalewski, dziekan wydziału filolog.-historycznego; Jan Baranowski, dziekan wydziału matematyczno-fizycznego; Walenty Dutkiewicz, dziekan wydziału prawa i administracyi; Aleksander Antoni Le Brun, dziekan wydziału lekarskiego. Tygodnik Ilustrowany z 1866 r.

Szkoła Główna Warszawska – uczelnia w Warszawie z językiem wykładowym polskim działająca w latach 1862–1869[1].

Historia

Szkoła Główna Warszawska powołana została w czerwcu 1862 przez dyrektora Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Aleksandra Wielopolskiego na mocy ukazu cesarza Aleksandra II. Powstała na bazie rozwiązanej w 1862 r. Akademii Medyko-Chirurgicznej. Mieściła się w budynkach skasowanego w 1831 r. przez władze rosyjskie Uniwersytetu Warszawskiego. Jej rektorem został Józef Mianowski.

Została zamknięta w listopadzie 1869 w ramach represji po powstaniu styczniowym.

Wydziały

Posiadała 4 wydziały:

  • Prawa i Administracji
  • Filologiczno-Historyczny
  • Matematyczno-Fizyczny
  • Lekarski

Wykładowcy

Absolwenci

Przypisy

  1. ↑ Szkoła Główna Warszawska. Encyklopedia Gutenberga.
  2. ↑ Barbara Brzuska, Filologia klasyczna w Szkole Głównej Warszawskiej, „Archiwum filologiczne”, 1992, s. 49, ISBN 978-83-04-03929-2, ISSN 0066-6866.

Bibliografia

  • Alina Cywińska, Lilianna Nalewajska: Mistrzowie i przewodnicy. Profesorowie Warszawskiej Szkoły Głównej (1862–1869). Warszawa: Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego, 2012. ISBN 978-83-62844-26-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.