Józef Kasznica
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1834
Dynów

Data i miejsce śmierci

7 października 1887
Lwów

profesor nauk prawnych
Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Doktorat

1860
Uniwersytet Wiedeński

Profesura

1866

Uczelnia

Szkoła Główna Warszawska
Uniwersytet Warszawski

Dziekan Wydziału Prawa UW
Grób Józefa Kasznicy na cmentarzu Rakowickim

Józef Kasznica (ur. 20 maja 1834 w Dynowie, zm. 7 października 1887 we Lwowie)[1][2]– profesor encyklopedii prawa i prawa kanonicznego w Szkole Głównej w Warszawie, w Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim.

Życiorys

Urodził się 20 maja 1834 w Dynowie w Galicji jako syn Wincentego, prawnika i działacza w Rzeczypospolitej Krakowskiej oraz Agnieszki z Panków. Początkowo uczęszczał do gimnazjum w Rzeszowie, a następnie do Gimnazjum św. Anny w Krakowie (do 1850). Studia prawnicze rozpoczął na Uniwersytecie Jagiellońskim, a kontynuował w Wiedniu do 1860, gdy uzyskał doktorat[1]. Bezskutecznie ubiegał się o katedrę na UJ i podjął pracę w Prokuratorii Skarbu w Wiedniu. W 1862 wyjechał do Paryża, gdzie został współpracownikiem biura Hôtelu Lambert. W tymże roku otrzymał tam propozycję objęcia katedry encyklopedii prawa w nowo powstałej Szkole Głównej w Warszawie[1] zachowując obywatelstwo austriackie na mocy reskryptu cesarskiego z 7 czerwca 1869 roku. Od 1865 wykładał także prawo kanoniczne. W 1866 mianowany profesorem nadzwyczajnym.

Po likwidacji Szkoły Głównej w 1869 objął tę samą katedrę w Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Ponieważ od profesorów posiadających stopnie naukowe zagraniczne wymagano, aby postarali się o stopień doktorski na którymś z uniwersytetów rosyjskich, przedstawił i obronił w 1872 roku w Petersburgu rozprawę doktorską "O istocie prawa" Od 1876 do wyjazdu z Warszawy był dziekanem Wydziału Prawa[1]. Mimo lojalności wobec władz (które nagrodziły go orderami i tytułem rzeczywistego radcy stanu), środowisko rosyjskie w uczelni nie sprzyjało mu, co wpłynęło na jego wyjazd i objęcie w 1886 we Lwowie katedry prawa kanonicznego[3]. Także w 1887 był wiceprzewodniczącym I Zjazdu Prawników i Ekonomistów Polskich w Krakowie[1].

Zmarł 7 października 1887 we Lwowie[4]. Został tymczasowo pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. 9 listopada odbył się pogrzeb na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[5]. Został pochowany w grobie rodzinnym obok ojca[6].

Z małżeństwa z Izabellą Trębicką miał dwóch synów: Stanisława, profesora prawa UP i Kazimierza, także prawnika (zginął tragicznie w Tatrach w 1925). Ponadto miał cztery niezamężne córki: Zofię, Paulinę, Marię i Izabellę.

Wybrane prace

  • O chorobach społecznych (1870)
  • O stosunku prawoznawstwa do innych nauk (1875)[7]
  • Przyczynek do encyklopedii prawa (1875)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 [bez autora]. Kronika krajowa i zagraniczna. † Józef Kasznica. „Dziennik Łódzki”. Rok IV (nr 226), s. 2, 1887-10-11. Antoni Chomętowski (red.). Łódź: Stefan Kossuth. ISSN 1898-3111. [dostęp 2016-03-04].
  2. ↑ Józef Kasznica Kurier Lwowski 1887 nr 279 s. 4
  3. ↑ Dr. Józef KarsznicaKurier Lwowski 1886 nr 199 s. 2-3
  4. ↑ Józef Kasznica Kurier Lwowski 1887 nr 280 s. 5
  5. ↑ Przywiezienie zwłok ś.p. Józefa Karsznicy Czas 1887 nr 257 z 10 listopada s. 3
  6. ↑ Kronika. Zwłoki ś.p. Józefa Kasznicy Czas 1887 nr 252 z4 listopada s. 2
  7. ↑ Józef Kasznica, O stosunku prawoznawstwa do innych nauk : przyczynek do encyklopedyi prawa [online], polona.pl [dostęp 2019-08-05].

Bibliografia

  • Stanisław Tarnowski Józef Kasznica: wspomnienie pośmiertne Kraków 1887
  • Fryderyk Zoll Józef Kasznica urodz.w Dynowie w sanockiem w maju 1834r zmarł we Lwowie dnia 7 października 1887 roku Kraków 1887
  • Dzieła Józefa Kasznicy w bibliotece Polona
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.