Stettiner Straßen-Eisenbahn-Gesellschaft
Ilustracja
Zespół budynków zajezdni Oberwiek, obecnie siedziba Szczecińskiego Centrum Przedsiębiorczości.
Państwo

 III Rzesza

Siedziba

Szczecin

Adres

Oberwiek 86/89

Data założenia

25 marca 1879

Data likwidacji

31 lipca 1937

Dyrektor

ostatni: Kurt Vossius

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

1 050 000 DM

Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej
Mapa konturowa Rzeszy Niemieckiej, u góry znajduje się punkt z opisem „Stettiner Straßen-Eisenbahn-Gesellschaft”
Ziemia53°25′01″N 14°32′56″E/53,417000 14,549000

Stettiner Straßen-Eisenbahn-Gesellschaft (SSEG, Towarzystwo Szczecińskich Kolei Ulicznych) – nieistniejące szczecińskie przedsiębiorstwo transportowe, które w latach 1879–1937 zajmowało się obsługą linii tramwajowych i autobusowych na terenie miasta.

Historia

Era tramwajów konnych

25 marca 1879 na walnym zgromadzeniu powołano do życia przedsiębiorstwo Stettiner Straßen-Eisenbahn-Gesellschaft wraz z pierwszą radą nadzorczą. Na stanowisko pierwszych dyrektorów powołano Christiana Grote i Alberta Klitzinga[1]. 22 sierpnia tego samego roku zorganizowano inauguracyjny przejazd tramwajem od zajezdni Westend do Elysium, a dzień później na tej trasie otwarto pierwszą linię tramwajów konnych o długości 5,03 km[1]. Drugą zajezdnię tramwajową, Züllchow, wzniesioną równoległe z pierwszą i przypisano do linii Frauendorf – Odertor. W latach 1885–1886 powstała jeszcze zajezdnia Oberwiek dla linii Cap Cherie – Dampfschiffsbollwerk[2]. W 1896 r. SSEG podpisało z firmą AEG umowę na elektryfikację systemu tramwajowego[3]. Rok później zlikwidowano zajezdnię Züllchow.

W 1897 r. kursowały trzy linie tramwaju konnego:

W 1898 r. powstała zajezdnia Frauendorf (po 1945 r. Golęcin)[4].

Era tramwajów elektrycznych

Proces elektryfikacji linii tramwajowych zakończono w 1900 r. W latach 1912–1913 wzniesiono zajezdnię Nemitz (po 1945 r. Niemierzyn)[5].

W 1912 r. przedsiębiorstwo obsługiwało linie:

  • 1 (żółta) Neu Westend – Altdammer Straße
  • 2 (szara) Berliner Tor – Hauptfriedhof
  • 3 (pomarańczowa) Hauptbahnhof – Eckerberger Wald
  • 4 (zielona) Tiergarten – Arndtplatz/Grünstraße
  • 5 (niebieska) Alleestraße – Dunzig-Fähre
  • 6 (biała) Hauptbahnhof – Grenzstraße/Pölitzer Straße
  • 7 (czerwona) Bellevuestraße – Frauendorf
  • 8 (czarna) Schinkelplatz – Birkenallee/Grabower Straße

W 1926 r. SSEG zakupiło działkę przy Altdammer Straße z zamiarem wybudowania na niej warsztatów tramwajowych; planu nie zrealizowano z powodu zbyt wysokich kosztów budowy[6].

Pod koniec 1930 r. przedsiębiorstwo obsługiwało linie:

W 1934 r. oddano do użytku zajezdnię West (po 1945 r. Pogodno)[7]. 31 lipca 1937 r. Stettiner Straßen-Eisenbahn-Gesellschaft połączono ze Stettiner Elektrizitätswerke i utworzono spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Stettiner Stadtwerke[8].

Przypisy

  1. 1 2 Gustav Kemmann, 50 Jahre Stettiner Strassenbahn 1879–1929, Książnica Pomorska, Szczecin 1929, s. 27 (niem.).
  2. ↑ Encyklopedia: Historyczna zajezdnia przy ulicy Kolumba [online], Serwis KOMIS [dostęp 2021-03-01] (pol.).
  3. ↑ Encyklopedia: Historyczna zajezdnia przy ulicy Piotra Skargi [online], Serwis KOMIS [dostęp 2021-03-01] (pol.).
  4. ↑ Encyklopedia: Zajezdnia Golęcin [online], Serwis KOMIS [dostęp 2021-03-01] (pol.).
  5. ↑ Encyklopedia: Zajezdnia Niemierzyn [online], Serwis KOMIS [dostęp 2021-03-01] (pol.).
  6. ↑ Kemmann, s. 77
  7. ↑ Encyklopedia: Zajezdnia Pogodno [online], Serwis KOMIS [dostęp 2021-03-01] (pol.).
  8. ↑ Tramwaje elektryczne 1897–1945, [w:] Remigiusz Grochowiak, Mirosław Janiak, Tramwaje w Szczecinie: 1897–1945, wyd. 1, Poznań: KOLPRESS, 2019, s. 237, ISBN 978-83-943075-7-8, OCLC 1126644897 [dostęp 2021-03-01].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.