| ||||
Liczba uczestników |
32+8 (w rundzie dzikich kart) | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
147 John Higgins | |||
Rozegrane mecze |
31+8 (w rundzie dzikich kart) |
Shanghai Masters 2012 – trzeci duży turniej rankingowy sezonu snookerowego 2012/2013. Rozegrany został w Szanghaju w Chinach w dniach 17–23 września 2012 roku[1].
Obrońcą tytułu był Mark Selby[2][3], który już w pierwszej rundzie turnieju przegrał z Jamiem Cope’em 1-5.[4]
Zwycięzcą turnieju został Szkot John Higgins, który w finale pokonał Anglika Judda Trumpa 10-9. Dla Szkota był to 25 triumf w turnieju rankingowym w karierze[5][6].
Nagrody
Pieniężne
[7]
Zwycięzca: £ 75 000
II miejsce: £ 30 000
Półfinalista: £ 18 000
Ćwierćfinalista: £ 10 000
Ostatnia 16: £ 7500
Ostatnia 32: £ 6000
Ostatnia 48: £ 2300
Ostatnia 64: £ 1500
Najwyższy break (kwalifikacje): £ 200
Najwyższy break (turniej): £ 2000
Break maksymalny (turniej): £ 10 000
Pula nagród: £ 410 000
Punkty do rankingu
[8]
Zwycięzca: 7000
II miejsce: 5600
Półfinalista: 4480
Ćwierćfinalista: 3500
Ostatnia 16: 2660
Ostatnia 32: 1960 (980)*
Ostatnia 48: 1610 (805)*
Ostatnia 64: 1260 (630)*
Ostatnia 80: 910 (455)*
Ostatnia 96: 560 (280)*
- *Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują liczbę punktów z nawiasu (połowę).
Wydarzenia związane z turniejem
- Obrońca tytułu, Anglik Mark Selby odpadł z turnieju w pierwszej rundzie przegrywając ze swoim rodakiem Jamiem Cope’em 1-5.[4]
- Podczas meczu finałowego tegorocznej edycji turnieju Shanghai Masters, Szkot John Higgins grający przeciwko Juddowi Trumpowi wbił breaka 147-punktowego. Był to 6 break maksymalny tego zawodnika, a zarazem 91. oficjalny break maksymalny[9].
Runda dzikich kart
Mecze zawodników z dziką kartą odbyły się w Szanghaju w dniach 17.-18 września 2012 roku[10][11][12][13].
Mecz | Wynik | ||
---|---|---|---|
WC1 | Mark King | 5–3 | Zhao Xintong |
WC2 | Jamie Jones | 5–2 | Lu Ning |
WC3 | Ryan Day | 5–0 | Wang Yuchen |
WC4 | Robert Milkins | 5–4 | Zhou Yuelong |
WC5 | Steve Davis | 5–1 | Zhu Yinghui |
WC6 | Fergal O’Brien | 2–5 | Chen Feilong |
WC7 | Jimmy Robertson | 4–5 | Jin Long |
WC8 | Marco Fu | 4–5 | Lü Haotian |
Drabinka turniejowa
Finał
Finał: Do 10 frame’ów Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 23 września 2012r. Sędzia: Michaela Tabb | ||
John Higgins | 10-9 | Judd Trump |
Sesja południowa: 0–112 (112), 0–121 (80), 12–92 (74), 16–111 (111), 50–74 (59), 147–0 (147), 37–69 (51), 62–51 (Trump 51), 0–63 (53) Sesja wieczorna: 89–0 (89), 74–22 (74), 78–12, 76–0 (76), 71–0 (71), 64–58, 2–119 (105), 69–31 (64), 47–63, 66–36 (61) | ||
147 | Najwyższy break | 112 |
1 | Breaki stupunktowe | 3 |
7 | Breaki 50-punktowe | 9 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
Zawodnik | Break |
John Higgins | 147, 135, 103 |
Joe Perry | 131, 103 |
Matthew Stevens | 131 |
Ryan Day | 130, 103, 102 |
Marco Fu | 124 |
Allister Carter | 120 |
Mark King | 114 |
Judd Trump | 112, 111, 108, 105, 101 |
Lü Haotian | 112 |
Ricky Walden | 112 |
Graeme Dott | 108 |
Shaun Murphy | 107 |
Dominic Dale | 100 |
Statystyki turnieju
Statystyki pierwszej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 17 | 53,13% | |
Walia | 5 | 15,63% | |
Szkocja | 4 | 12,50% | |
Chiny | 4 | 12,50% | |
Irlandia Północna | 1 | 3,13% | |
Australia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 12
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 4
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 125 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,81
- Najwyższe zwycięstwo: 5-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 6
Statystyki drugiej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 9 | 56,25% | |
Szkocja | 3 | 18,75% | |
Walia | 2 | 12,50% | |
Australia | 1 | 6,25% | |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 12
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 49 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 6,13
- Najwyższe zwycięstwo: 5-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki ćwierćfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 5 | 62,50% | |
Szkocja | 2 | 25,00% | |
Walia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 32 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 8,00
- Najwyższe zwycięstwo: 5-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki półfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 2 | 50,00% | |
Szkocja | 1 | 25,00% | |
Walia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 19 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 9,50
- Najwyższe zwycięstwo: 6-3
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Kwalifikacje
Mecze kwalifikacyjne do fazy głównej turnieju odbyły się w dniach 24–27 lipca 2012 roku w World Snooker Academy, Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zostali rozstawieni do turnieju zasadniczego[16][17][18].
Drabinka kwalifikacji
Breaki stupunktowe kwalifikacji
Zawodnik | Break |
David Gilbert | 142, 100 |
Jamie Cope | 123 |
Mark Joyce | 119 |
Alan McManus | 117 |
Mark King | 108 |
Michael White | 105 |
Cao Yupeng | 104 |
Marcus Campbell | 104 |
Steve Davis | 102 |
Gerard Greene | 100 |
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Tournament Calendar 2012/2013. Snooker.org. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ BBC Sport: Mark Selby beats Mark Williams to win Shanghai Masters. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ Selby exploits Williams error to win in Shanghai. Eurosport UK. [dostęp 2012-12-03].
- 1 2 worldsnooker.com: Cope Sinks Champ Selby. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ Shanghai Masters: John Higgins edges Judd Trump in final. BBC Sport. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ Higgins wins Shanghai thriller. ESPN. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ worldsnooker.com: Prize Money. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2013-01-02].
- ↑ 147.pl: Światowy Ranking Snookerzystów. 147.pl. [dostęp 2013-01-02].
- ↑ worldsnooker.com: Higgins Makes Maximum In Shanghai. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
- 1 2 Bank of Communication Shanghai Masters (2012). Snooker.org. [dostęp 2012-12-03].
- 1 2 worldsnooker.com: Shanghai Masters 2012 Draw and Format. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
- 1 2 worldsnooker.com: Bank Of Communication Shanghai Masters. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
- 1 2 Shanghai Masters 2012: schedule and results. BBC Sport. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ worldsnooker.com: Shanghai Masters 2012 Draw. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ worldsnookerdata.com: Shanghai Masters – Centuries. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-09].
- 1 2 worldsnooker.com: 2012 Shanghai Masters Qualifiers Draw and Format. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-27].
- 1 2 worldsnooker.com: Shanghai Masters Qualifiers 2012 Results. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-27].
- 1 2 Bank of Communication Shanghai Masters Qualifiers (2012). Snooker.org. [dostęp 2012-12-27].
- ↑ worldsnookerdata.com: Shanghai Masters qualifiers – Centuries. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-12-26].