Jimmy White
Ilustracja
Pseudonim

The Whirlwind[1]

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1962
Londyn

Gra zawodowa

od 1980

Najwyższy ranking

2 (przez 2 sezony)

Bieżący ranking 115 (stan na 2024-05-06)
Najwyższy break

147 (w 1992)

Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe

10

Nierankingowe

25

Mistrz świata

6-krotny wicemistrz świata

Strona internetowa

Jimmy White, właśc. James Warren White (ur. 2 maja 1962 w Londynie) – angielski snookerzysta. Sześciokrotny wicemistrz świata. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego. Plasuje się na 25. miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 325[2].

W snookerze zawodowym od 1980. Jest zawodnikiem grającym w sposób widowiskowy, cieszy się dużą popularnością wśród kibiców (wyraża się to m.in. dopingowaniem White’a w sposób bliższy boiskom piłkarskim niż salom snookerowym). Wielu fachowców nazywa Jimmy’ego White’a „najlepszym graczem w historii snookera spośród tych, którzy nie zdobyli mistrzostwa świata”, przegrywał finały mistrzostw świata aż sześciokrotnie. White jest uważany też za jednego z największych specjalistów jeśli chodzi o grę z przyrządów.

W 1984 w decydującej rozgrywce nie sprostał najlepszemu graczowi lat 80., Steve’owi Davisowi. W latach 1990–1994 nieprzerwanie dochodził do finału – cztery raz lepszy okazał się Stephen Hendry, raz – John Parrott (1991)[1].

Znany jest także ze swojego burzliwego życia pozasportowego. Znany jest przypadek, podczas którego wyciągnął swojego zmarłego na raka brata, Martina White’a, z kostnicy i zabrał do pubu na jego „ostatnią imprezę”[1][3].

Zwycięstwa w turniejach rankingowych[1]

W latach 1986–1992 wygrał 9 turniejów rankingowych. Były to:

  • Mercantile Credit Classic 1986, 1991
  • Grand Prix 1986, 1992
  • British Open 1987, 1992
  • Canadian Masters 1988
  • European Open 1992
  • UK Championships 1992

Przez następne 12 lat nie udawało mu się wygrać turnieju; dokonał tego 11 kwietnia 2004, kiedy w finale turnieju Players Championships w Glasgow pokonał Paula Huntera 9:7.

Spadek na liście rankingowej

Ostatni raz w pierwszej dziesiątce rankingu plasował się w sezonie 2005/2006, kiedy to zajmował 8. miejsce. Od sezonu 2007/2008 przez 8 sezonów zajmował miejsca w szóstej lub siódmej dziesiątce. Po sezonie 2015/2016 jest notowany w okolicach setnej pozycji.

Breaki

  • Podczas mistrzostw świata w 1992 roku osiągnął jedyny w swojej karierze, maksymalny break snookerowy – 147.
  • Do końca sezonu 2013/2014, na swoim koncie w grze profesjonalnej zapisał 327 breaków ponad stupunktowych[4].

Inne zajęcia

Jimmy White nie tylko gra w snookera, ale również w pokera, gdzie odnosi małe sukcesy. Podobnie jak w przypadku snookera, gra bardzo widowiskowo.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Jimmy White. 147.pl. [dostęp 2013-08-10]. (pol.).
  2. ↑ 100+ Centuries, snookerinfo (ang.).
  3. ↑ EXCLUSIVE: Whirlwind Jimmy hasn’t blown out yet, but he did once party with his dead brother | Daily Mail Online [online], www.dailymail.co.uk [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  4. ↑ Jimmy White - Season 2013/2014. CueTracker - Snooker Database. [dostęp 2014-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-04)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.