| ||||
Liczba uczestników |
39 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
133 Shaun Murphy | |||
Rozegrane mecze |
38 |
Roewe Shanghai Masters – pierwszy turniej rankingowy sezonu snookerowego 2009/2010, rozgrywany w dniach 7–13 września 2009 roku w hali widowiskowej Grand Stage w Szanghaju.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Anglik Ricky Walden, który przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3−5.
Zwycięzcą turnieju został Ronnie O’Sullivan, który w finale pokonał Lianga Wenbo 10−5. Dla Anglika była to 22. wygrana w imprezie rankingowej w karierze[1].
Nagrody
Nagrody w finale[2]:
- £55 000 – zwycięzca turnieju
- £28 000 – drugie miejsce
Dojście do danej fazy turnieju:
- £14 000 – półfinał
- £7525 – ćwierćfinał
- £5370 – ostatnia szesnastka
- £3640 – ostatnia trzydziestka dwójka
- £2050 – ostatnia czterdziestka ósemka
- £1400 – ostatnia sześćdziesiątka czwórka
- £20 000 – maksymalny break
- £2000 – najwyższy break
Całość puli to £300 000.
Wydarzenia związane z turniejem
- Stephen Maguire wycofał się z turnieju po kontuzji ramienia[3].
- Mark J. Williams jeszcze przed turniejem (w sierpniu) złamał nadgarstek, co jednak nie przeszkodziło mu we wzięciu udziału w zawodach.
- Obrońca tytułu mistrzowskiego, Anglik, Ricky Walden przegrał w ćwierćfinale z Liangiem Wenbo 3:5.
- Liang Wenbo po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju rankingowego.
Zawodnicy
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (w nawiasie podano rundę w której zawodnik zakończył swój udział w turnieju):
|
|
Zawodnicy nierozstawieni
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Shanghai Masters poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Runda dzikich kart
Mecze rundy dzikich kart rozegrano 7 września 2009 roku. W przeciwieństwie do poprzedniego roku, w 2009 roku nie wszyscy gracze z dziką kartą byli reprezentantami Chin.
Main Tour | Wynik | Dzika karta |
---|---|---|
Marcus Campbell | 5-1 | Tang Jun |
Andrew Higginson | 1-5 | Tian Pengfei |
Ken Doherty | 5-0 | Aditya Mehta |
Graeme Dott | 5-3 | Mohammed Shehab |
Nigel Bond | 5-4 | Yu Delu |
Gerard Greene | 4-5 | Li Yan |
Matthew Selt | 5-0 | Shi Hanqing |
Drabinka turniejowa
Finał
Finał: Do 10 frame’ów Shanghai Grand Stage, Szanghaj, Chiny, 13 września 2009. Sędzia: Eirian Williams | ||
Liang Wenbo |
5 – 10 | Ronnie O’Sullivan |
Sesja południowa: 2-70(70), 59-73, 53-78, 67-27, 0-87(80), 81(81)-0, 7-75(75), 34-99(91), 89(89)-0 Sesja wieczorna: 63-9, 0-109(109), 62-51, 26-85(56), 43-77(69), 0-71(71) | ||
89 | Najwyższy break | 109 |
0 | Breaki stupunktowe | 1 |
2 | Breaki 50-punktowe | 8 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
- Shaun Murphy 133, 123, 106
- Ding Junhui 132, 101
- Ken Doherty 129
- Matthew Selt 128, 104
- Ricky Walden 122, 103
- Liang Wenbo 118, 102
- Ryan Day 111
- Tian Pengfei 110, 101
- Ronnie O’Sullivan 109, 101, 101
- Graeme Dott 102
- Stuart Bingham 101
- Mark J. Williams 101
Statystyki turnieju
Statystyki pierwszej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 15 | 46,88% | |
Szkocja | 5 | 15,63% | |
Chiny | 4 | 12,50% | |
Walia | 3 | 9,38% | |
Irlandia Północna | 2 | 6,25% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% | |
Irlandia | 1 | 3,13% | |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 10
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 6
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 112 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,00
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4
Statystyki drugiej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 7 | 43,75% | |
Walia | 3 | 18,75% | |
Chiny | 2 | 12,50% | |
Szkocja | 2 | 12,50% | |
Hongkong | 1 | 6,25% | |
Irlandia | 1 | 6,25% | |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 51 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 6,38
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 3 | 37,50% | |
Chiny | 2 | 25,00% | |
Walia | 1 | 12,50% | |
Szkocja | 1 | 12,50% | |
Irlandia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 27 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 6,75
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 2 | 50,00% | |
Chiny | 1 | 25,00% | |
Szkocja | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 18 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 9,00
- Najwyższe zwycięstwo: 6:1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
Mecze kwalifikacyjne zostały rozegrane w dniach 3–6 sierpnia 2009 w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego[8][9].
Drabinka kwalifikacji
Breaki stupunktowe kwalifikacji
- Dominic Dale 138
- Gerard Greene 135
- Jordan Brown 129, 120
- Martin Gould 127
- Mark Davis 126
- Xiao Guodong 118, 113, 102
- Patrick Wallace 115
- Andrew Higginson 114
- Graeme Dott 113
- Robert Milkins 112
- Lee Spick 110, 103
- Rod Lawler 108
- Bjorn Haneveer 105
- Matthew Selt 105
- Judd Trump 105
- Andrew Higginson 101
- Tony Drago 100
Przypisy
- ↑ O’Sullivan seals Shanghai Masters. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ Shanghai Money Up. Snooker Scene Blog. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ Shoulder injury ends Maguire's Shanghai hopes. BreakingNews.ie, 2009-09-09. [dostęp 2009-09-12]. (ang.).
- 1 2 nieklasyfikowany w pierwszej 75. rankingu na sezon 2009/2010
- 1 2 Main Event (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
- 1 2 Main Event (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].
- 1 2 Century Breaks. Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
- 1 2 Qualifying (Results). Global Snooker. [dostęp 2012-04-25].
- ↑ Qualifying (Draw). WPBSA. [dostęp 2012-04-25].
Linki zewnętrzne
- Shanghai Masters na global-snooker.com. global-snooker.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-31)].
- Shanghai Masters 2009 na snookerworld.pl