 Czerwona plamistość śliwy wywolana przez Polystigma rubrum | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Phyllachoraceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Phyllachoraceae Theiss. & P. Syd. Annls. mycol. 13(3/4): 168 (1915) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Phyllachora Nitschke ex Fuckel 1870[1] | |
Phyllachoraceae Theiss. & P. Syd. – rodzina grzybów z klasy Sordariomycetes[2].
Charakterystyka
Są szeroko rozprzestrzenione i występują w różnych strefach klimatycznych. Liczne gatunki są pasożytami roślin porażającymi ich liście i pędy[3].
Owocniki typu perytecjum powstają zazwyczaj w skupiskach w pseudostromie zanurzonej w tkance rośliny. W ujściu owocników znajdują się peryfizy. Ściany perytecjów zbudowane z cienkościennych, hialinowych lub brunatnych, zbitych strzępek. Worki cylindryczne lub maczugowate, cienkościenne, zazwyczaj z niewielkim, nieamyloidalnym aparatem apikalnym. Wstawki przeważnie cienkościenne, dość szerokie i zazwyczaj zanikające w trakcie dojrzewania owocników. Askospory przeważnie nieseptowane, szkliste, cienkościenne, gładkie, o kształcie mniej więcej elipsoidalnym, ale często niesymetryczne. W worku czasami ułożone są w dwóch rzędach. Niektóre anamorfy wytwarzają zarodniki konidialne i spermacja. Dokonują one infekcji wtórnych[3].
Należące do tej rodziny gatunki wywołują m.in. takie grzybowe choroby roślin jak: czarna plamistość liści traw i czerwona plamistość liści śliwy[3].
Systematyka
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phyllachoraceae, Phyllachorales, Sordariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Taxon ten do systematyki grzybów wprowadzili w 1915 r. Ferdinand Theissen i Hans Sydow[1]. Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rodziny Phyllachoraceae należą bardzo liczne rodzaje[2]. Do rodzajów o większym znaczeniu w praktyce rolniczej należą[3]:
- Phyllachora Nitschke ex Fuckel 1870
- Polystigma DC. 1815