Podkładka (łac. stroma, l.mn. stromata) lub stroma – u grzybów jest to zbita warstwa grzybni złożona z mocno ze sobą splecionych płonnych strzępek. U niektórych gatunków workowców powstają na niej pseudotecja lub perytecja, w których wytwarzane są w wyniku podziału płciowego (askogamii) zarodniki zwane askosporami[1].
Podkładki występują np. u próchnilca maczugowatego (Xylaria polymorpha). Są to zdrewniałe, jak gdyby zbiorowe owocniki, których powierzchnia pokryta jest bardzo licznymi otworkami (ostiolami). Każdy otworek prowadzi do płytko zagłębionego pod powierzchnią podkładki perytecjum, w którym wytwarzane są zarodniki. Po dojrzeniu wydostają się na zewnątrz przez otworki w podkładce[2].
W podkładkach wyróżnia się dwie warstwy:
- ektostroma – warstwa zewnętrzna, w której mogą powstawać konidiomy wytwarzające konidia,
- endostroma – warstwa zewnętrzna z perytecjami wytwarzającymi askospory[3].
Wyróżnia się 2 rodzaje podkładek[4]:
- podkładki właściwe (eustromata), zbudowane wyłącznie ze strzępek grzyba,
- podkładki niewłaściwe (pseudostromata), w których oprócz strzępek grzyba występują tkanki gospodarza, na którym rozwija się dany grzyb.
Przypisy
- ↑ Joanna Marcinkowska , Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7 .
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0 .
- ↑ Andrzej Chlebicki, Some species of the genus Diatrype from the Czech Republicpreserved in PRM, BRNM and KRA, „Czech Mycol.”, 57 (1–2), 2005, s. 117–138 [dostęp 2020-12-20] (ang.).
- ↑ Selim Kryczyński , Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0 .