Schemat pseudotecjum u Didymella bryoniae

Pseudotecjum (łac. pseudothecium) – rodzaj askokarpu u workowców. Powstają w nim na drodze płciowej zarodniki zwane askosporami. Jest to owocnik typu askostroma, to znaczy, że najpierw powstaje podkładka (stroma), a dopiero na niej, lub w jej komorach tworzą się worki z askosporami[1].

Pseudotecja występują u licznych grzybów pasożytniczych, np. u Venturia inaequalis powodującego parcha jabłoni[2]. Na szczycie pseudotecjum jest otwór (ostiola), jednak u Venturia inaequalis w czasie suchej pogody jest on zamknięty. Dopiero po zwilżeniu wodą ściany pseudotecjum pęcznieją, otwór powiększa się i zarodniki wydostają się na zewnątrz[3].

Pseudotecjum jest morfologicznie podobne do perytecjum. Różnica jest taka, że perytecjum ma własną ścianę owocnika, natomiast pseudotecjum powstaje w komorze podkładki, jego ścianą jest więc ściana komory podkładki[1]. Według innych mykologów pojęcie pseudotecja to kuliste askokarpy zawierające loculi. Zarodniki uwalniane są z nich przez otwory powstałe w wyniku lizy[4]. Ostatnio zanika tendencja do rozróżniania tych pojęć i używa się nazwy perytecjum również do określenia pseudotecjów[1]

Przypisy

  1. 1 2 3 Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  2. ↑ Dynamika dojrzewania pseudotecjów Venturia inaequalis [online] [dostęp 2016-06-16].
  3. ↑ Marek Grabowski, Choroby drzew owocowych, Kraków: Wyd. Plantpress, 1999, ISBN 83-85982-28-0.
  4. ↑ Ascocarp [online], ScienceDirect [dostęp 2023-11-20].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.