Pe-3 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
dwusilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej, kabiny zakryte, podwozie chowane w locie |
Załoga |
dwie osoby |
Historia | |
Data oblotu |
7 sierpnia 1941 |
Lata produkcji |
1941–1944 |
Wycofanie ze służby |
1945 |
Liczba egz. |
360 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 × 12-cylindrowy silnik widlasty Klimow M-105 |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
17,6 m |
Długość |
12,6 m |
Wysokość |
3,93 m |
Powierzchnia nośna |
40,5 m² |
Masa | |
Własna |
5730 kg |
Startowa |
7880 kg |
Zapas paliwa |
2200 l |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
543,5 km/h na wys. 5000 m |
Prędkość wznoszenia |
na wys. 5000 m: 9 min |
Zasięg |
2150 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
3 × km SzKAS kal. 7,62 mm i 2 x wkm UB kal. 12,7 mm bomby lotnicze do 700 kg | |
Użytkownicy | |
ZSRR, Finlandia | |
Rzuty | |
Pe-3 (ros. Пе-3) – radziecki dwumiejscowy ciężki myśliwiec z okresu II wojny światowej, wersja rozwojowa bombowca Pe-2.
Samolot ten powstał w biurze konstrukcyjnym Władimira Petlakowa w roku 1941; projekt opracowano w cztery dni, był wersją rozwojową samolotu Pe-2. Pe-3 miał duży zasięg, co było użyteczne w roli myśliwca nocnego lub bombowca. Wersja myśliwca nocnego była wyposażona w dwa reflektory o średnicy 40 cm każdy. Jego główną wadą był brak opancerzenia chroniącego załogę od przodu, przez co ponosił wielkie straty podczas dziennych ataków na cele naziemne; miał też słabą radiostację.