Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga |
cztery osoby |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Dane techniczne | |
Napęd |
12-cylindrowy silnik widlasty |
Moc |
641 kW (860 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
19,00 m |
Długość |
13,50 m |
Masa | |
Własna |
2718 kg |
Startowa |
4000 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
238 km/h |
Pułap |
7900 m |
Zasięg |
800 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
– 2 × karabin maszynowy kal. 7,62 mm (na dziobie, w wieżyczce grzbietowej) - ładunek 500 kg bomb | |
Użytkownicy | |
ZSRR | |
Rzuty | |
MBR-2 – czteromiejscowy rozpoznawczy i bombowy wodnosamolot produkcji ZSRR z czasów II wojny światowej zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Gieorgija Berijewa.
Historia
Dzięki modelowi MBR-2 lotnictwo radzieckiej marynarki wojennej, było uzbrojone w łódź latającą pełniącą rolę bombowca i samolotu rozpoznawczego. Pierwszy lot prototypu odbył się w październiku 1932 roku. Próby wykazały, że samolot odznacza się sztywnością konstrukcji, dobrymi osiągami, własnościami pilotażowymi i zadowalająco zachowuje się na wodzie. Model został więc skierowany do produkcji. Około 100 samolotów pierwszej serii MBR-2/M-17 dostarczono wiosną 1934 roku. Posiadały one silniki widlaste M-17 o mocy 373 kW (500 KM). Następnie Beriew opracował typ MBR-2/M-34 ze zmodyfikowanym silnikiem M-34NB. Konstrukcja samolotu została wzmocniona, by można było powiększyć udźwig i prędkość. Zmodyfikowano też ogon, łagodząc kanciasty obrys, pogłębiono kadłub, wprowadzono zakrytą kabinę i ulepszono uzbrojenie obronne. Produkcje około 1200 łodzi kontynuowano do roku 1942. Samoloty te były wykorzystywane jeszcze blisko dziesięć lat po zakończeniu wojny do patrolowania łowisk rybackich.
Wersje
- MBR-2/M-17 – posiadał silnik widlasty Mikulin M-17 o mocy 500 KM (wyprodukowano około 100 sztuk)
- MBR-2/M-34 – ulepszona wersja wodnosamolotu, posiadał silnik widlasty Mikulin M-34NB o mocy 860 KM (wyprodukowano około 1200 sztuk)