Polikarpow WIT-1
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Polikarpow

Typ

samolot szturmowy

Konstrukcja

mieszana

Załoga

3

Historia
Data oblotu

1937

Lata produkcji

1937

Wycofanie ze służby

?

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

2 x Klimow M-103

Moc

2 x 716 kW (960 KM)

Wymiary
Rozpiętość

16,5 m

Długość

12,7 m

Powierzchnia nośna

40,4 m²

Profil skrzydła

Clark YH

Masa
Własna

4013 kg

Startowa

6453 kg

Osiągi
Prędkość maks.

530 km/h na 3000 m

Pułap

8000 m

Zasięg

1000 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka 37 mm
1 działko 20 mm
1 km 7,62 mm, do 1000 kg bomb

WIT-1 (воздушный истребитель танков - dosł. latający niszczyciel czołgów) – radziecki samolot szturmowy zaprojektowany w Biurze Projektowym Polikarpowa. Dwusilnikowy WIT-1 został zaprojektowany jako jeden z licznych wielozadaniowych samolotów powstałych z Związku Radzieckim przed II wojną światową. W 1937 roku zbudowano prototyp maszyny, który został oceniony jako obiecujący i na jego podstawie zaprojektowano i zbudowano jego wersję rozwojową WIT-2.

Historia

W 1936 roku Biuro Projektowe prowadzone przez Nikołaja Polikarpowa otrzymało rozkaz rozpoczęcia prac nad nową generacją szybkich, dwusilnikowych maszyn mogących służyć jako samoloty szturmowe i ciężkie myśliwce[1]. Pierwsza konstrukcja, WIT-1, została ukończona rok później i w oryginalnej konfiguracji miała służyć przede wszystkim jako samolot szturmowy („niszczyciel czołgów”), ale mogła też być przystosowana do innych zadań[1] – w zależności od uzbrojenia (siedem możliwych konfiguracji), maszyna mogła służyć jako niszczyciel czołgów, bombowiec nurkujący, samolot rozpoznawczy, bombowiec taktyczny i ciężki myśliwiec[2].

Samolot został oceniony jako obiecujący, ale w czasie testowania odkryto szereg problemów ze stabilnością[3] i na jego podstawie postanowiono zaprojektować jego następcę WIT-2 z nieco zmienioną konstrukcją i silnikami o większej mocy[1].

Opis konstrukcji

WIT-1 był dwusilnikowym dolnopłatem o konstrukcji mieszanej[4]. Kadłub samolotu miał konstrukcję skorupową z zewnętrzną powłoką zbudowaną z brzozowej sklejki[4]. Skrzydła i powierzchnie sterowe miały mieszaną stalowo-duraluminiową konstrukcję kratownicową krytą powłoką duraluminiową[4]. WIT-1 był pierwszym radzieckim samolotem, w którym całe powierzchnie sterowe były wykonane z metalu[4].

Samolot miał podwozie konwencjonalne, trójkołowe – podwozie główne było chowane w locie do gondoli silnikowych, kółko ogonowe było stałe[1]. Dziób samolotu był bardzo przeszklony, co dawało bombardierowi/obserwatorowi/nawigatorowi znakomitą widoczność[1]. W dziobie znajdowało się skierowane do przodu 20-milimetrowe działko SzWAK, które mogło poruszać się w płaszczyźnie pionowej o 10°[1]. Bezpośrednio za kabiną pilota umieszczono kabinę radiotelegrafisty/tylnego strzelca, który obsługiwał pojedynczy karabin maszynowy SzKAS kalibru 7,62 mm[1]. W skrzydłach w pobliżu kadłuba umieszczono dwa działka Sz-37 kalibru 37 mm z długimi lufami wystającymi przed dziób samolotu[1].

Samolot mógł przenosić do 600 kilogramów bomb w wewnętrznej komorze bombowej lub dwie 500-kilogramowe bomby FAB-500, po jednej pod każdym skrzydłem[1].

Napęd stanowiły dwa silniki rzędowe typu Klimow M-103 o mocy 716 kW (960 KM) każdy z trójłopatowymi śmigłami[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Gordon ↓, s. 281.
  2. ↑ Alexandre Savine: VIT-1, SVB, MPI-1 by N.N.Polikarpov. 1997-04-10. [dostęp 2015-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
  3. ↑ Polikarpov VIT-1. memim.com. [dostęp 2015-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 Gunston ↓, s. 305.

Bibliografia

  • Yefim Gordon: Soviet Airpower in World War 2. Hinckley, England: Midland Publishing, 2008. ISBN 978-1-85780-304-4.
  • Bill Gunston: The Osprey Encyclopaedia of Russian Aircraft 1875–1995. London: Osprey, 1995. ISBN 1-85532-405-9.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.