Park Jana Kasprowicza
Ilustracja
Park Kasprowicza z lotu ptaka. Widoczny m.in.: Pomnik Czynu Polaków, amfiteatr, jezioro Rusałka
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Szczecin

Dzielnica

Śródmieście

Powierzchnia

ok. 27,03 ha

Data założenia

1900

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Jana Kasprowicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Park Jana Kasprowicza”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Jana Kasprowicza”
Ziemia53°26′42,69″N 14°32′01,20″E/53,445192 14,533667

Park Kasprowicza (oficjalna nazwa: „park Jana Kasprowicza”[1]; do 1945 niem. Quistorp Park) – największy park miejski Szczecina położony w całości w granicach administracyjnych osiedla Łękno przy zbiegu granic z osiedlem Niebuszewo-Bolinko i północnej części Śródmieścia. Wraz z fragmentem Parku Leśnego Arkońskiego tworzy zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Zespół Parków Kasprowicza-Arkoński” o łącznej powierzchni 96,8 ha[2]. Na północy sąsiaduje z Ogrodem Dendrologicznym im. Stefana Kownasa.

Charakterystyka

Pomniki w Parku Kasprowicza
Ogniste Ptaki (Władysław Hasior)
Pomnik Heleny Majdaniec (Dorota Dziekiewicz-Pilich)
Tańcząca Para (Ryszard Chachulski)
Dziewczyna w Długiej Sukni (Leonia Chmielnik)
Kompozycja w Metalu (Mieczysław Welter)

Park jest ograniczony ulicami: J. Słowackiego, B. Zaleskiego, S. Wyspiańskiego i P. Skargi, ma powierzchnię ok. 27 ha[3]. Został założony w 1900 r. i otrzymał nazwę Quistorp Park na cześć Johannesa Heinricha Quistorpa, który przekazał miastu sąsiadujące tereny: plac Jasne Błonia (zwany wówczas niem. Quistorp Aue) i Las Arkoński (do 1945 niem. Eckerberger Wald). Park położony jest na zboczach tzw. Doliny Niemierzyńskiej nad jeziorem Rusałka i stanowi krańcowy fragment Puszczy Wkrzańskiej[3]. Na przedłużeniu obecnej ul. Monte Cassino stał pomnik Ernsta Moritza Arndta, który obecnie nie istnieje[4].

W parku występują liczne gatunki drzew, które są rzadko spotykane w Polsce takie jak sosny: żółta i górska, świerk serbski i Brewera, cis, cypryśnik błotny, platan, ambrowiec balsamiczny, jesion mannowy oraz gatunki brzozy, wierzby, buku, jesionu i dębu. Spośród rzadziej spotykanych rosną tu także: skrzydłorzech kaukaski, kłęk amerykański, sosna Jeffreya, jodła Veitcha, topola chińska, grujecznik japoński oraz krzewy: berberysy, irgi, tawuły, perukowiec, parocja perska[5], oczar wirginijski, oczar japoński, kłokoczka, klon okrągłolistny.

W 1976 r. został zbudowany amfiteatr na ok. 4.500 miejsc oraz otaczające go po bokach rzeźby z kamienia. W amfiteatrze noszącym nazwę Teatr Letni im. Heleny Majdaniec, głównie w sezonie letnim, odbywają się występy gwiazd, imprezy itp. W 2000 r. jedna trzecia widowni została zadaszona. W latach 2020-22 wykonano gruntowną przebudowę amfiteatru polegającą m.in. na jego całkowitym zadaszeniu[6].

Na przełomie wieków w bezpośrednim sąsiedztwie amfiteatru umieszczono rzeźbę „Ogniste ptaki” (1975) autorstwa Władysława Hasiora.

3 września 1979 r. został odsłonięty Pomnik Czynu Polaków autorstwa Gustawa Zemły.

20 kwietnia 2007 oddano do użytku odtworzoną Różankę, leżącą niemal na skraju Parku Kasprowicza.

9 grudnia 2016 roku odsłonięto Pomnik Chłopca Węgierskiego upamiętniający pomoc udzieloną przez mieszkańców Szczecina mieszkańcom Budapesztu podczas powstania węgierskiego w 1956. Autorem rzeźby jest Richárd Juha.

Zobacz też

Przypisy

  1. Rada Miasta Szczecin, Uchwała nr XXXVII/1011/22 Rady Miasta Szczecin z dnia 22 lutego 2022 r. [online]
  2. Gmina Miasto Szczecin, „Stan środowiska miasta Szczecina” (stan na dzień 31 grudnia 2002 roku).
  3. 1 2 Raport o stanie miasta Szczecina 2004 [online], www.szczecin.pl [dostęp 2018-11-01].
  4. 7 szczecińskich pomników, których już nie ma (zob. Pomnik Ernsta Moritza Arndta w Szczecinie) Pomnik Ernsta Moritza Arndta – malowniczy, ale nietrwały]. [w:] wSzczecinie.pl [on-line]. wSzczecinie.pl Wojciech Wirwicki, 23.11.2017. [dostęp 2022-05-15].
  5. Parocja perska – rodzina oczarowate, opis drzewa i zdjęcia z Arboretum w Powsinie.
  6. Wyborcza.pl [online], szczecin.wyborcza.pl [dostęp 2020-07-16].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.