Czerwony Ratusz w Szczecinie
Symbol zabytku nr rej. A-1224 z 2 czerwca 1993
Ilustracja
Czerwony Ratusz, elewacja od strony placu Tobruckiego
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Szczecin

Adres

plac Stefana Batorego 4, 70-207

Styl architektoniczny

neogotyk

Architekt

Konrad Kruhl

Rozpoczęcie budowy

1875[1]

Ukończenie budowy

1879[1]

Zniszczono

1945[1]

Odbudowano

1959–1963[1]

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Czerwony Ratusz w Szczecinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Czerwony Ratusz w Szczecinie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Czerwony Ratusz w Szczecinie”
Ziemia53°25′19,5″N 14°33′06,0″E/53,422083 14,551667

Czerwony Ratusz w Szczecinie, dawny ratusz miejski, zwany też Nowym (niem. „Neues Rathaus”). Znajduje się przy pl. Batorego.

Historia

Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowlę miało miejsce 2 listopada 1875 r., choć budowa Ratusza przewidziana została przez władze miejskie już w 1856 r. Prace budowlane zostały zakończone 10 stycznia 1879 r. Projekt ratusza wykonał szczeciński radca Konrad Kruhl. Nowy Ratusz nawiązał swoją formą do rozwiniętej fazy nurtu gotyckiego.

Położona na skarpie, zwieńczona licznymi sterczynami budowla została wzniesiona na planie prostokąta z dwoma ryzalitami na narożach i w środku od strony pl. S. Batorego. Zaprojektowany od strony elewacji wschodniej taras i dwubiegowe schody miały na celu podkreślenie funkcji reprezentacyjnych gmachu. Od strony zachodniej fasada uzyskała równie okazały charakter. Wejście poprzedzono arkadowym portykiem, zdobionym rzeźbami figuralnymi. Znajdujące się we wnękach nad filarami alegoryczne postacie symbolizują „Przemysł”, „Rolnictwo”, „Żeglarstwo” i „Wiedzę” – czyli cztery źródła potęgi Szczecina. Rzeźby (każda o wysokości 120 cm) zostały wykonane przez Emila Steinera w roku 1869.

Fasada budynku jest zdobiona m.in. balkonami, wieżyczkami oraz herbami Szczecina z wicią akantu znajdującymi się w zwieńczeniu otworów okiennych. Podczas adaptacji strychu na mieszkania w 1939 r. ostre sterczyny wieńczące niegdyś lizeny ścian zewnętrznych zastąpione zostały przez niewysokie słupki. Pomimo tego budowla zachowała swój lekki i wysmukły charakter.

Do wnętrza ratusza prowadzi klatka schodowa zdobiona tralkami w formie ażurowych, ostrołukowych arkadek. Korytarz i sala kawiarniana mają sklepienie krzyżowo-żebrowe. We wnętrzu klatki schodowej znajduje się herb Szczecina z 1660 r. przeniesiony ze starego ratusza i wmurowany w ścianę. Zarząd Miasta mieścił się tutaj do roku 1945.

Zniszczony w wyniku podpalenia w końcowym etapie II wojny światowej, gmach ratusza został odbudowany w latach sześćdziesiątych XX wieku[1].

Obecnie znajdują się w nim biura instytucji państwowych tj.: Urząd Morski, który zarządza budynkiem, Urząd Żeglugi Śródlądowej, Izba Morska przy Sądzie Wojewódzkim, Samorządowe Kolegium Odwoławcze i inne. W dolnej części gmachu mieści się m.in. Business Club. W latach 2008–2014 wszystkie elewacje budynku zostały poddane renowacji. W roku 2015 wyremontowano też główny hol z klatką schodową.

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Andrzej Kraśnicki Jr.: Czerwony ratusz ma 137 lat. Jakie tajemnice kryje? [ZDJĘCIA]. szczecin.wyborcza.pl, 2016-05-12. [dostęp 2019-08-28].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.