Papirus 42
Data powstania

VI/VII wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Ewangelia Łukasza 1-2 †

Język

grecko-koptyjski

Rozmiary

[27 × 18]
14 × 8 cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

II

Miejsce przechowywania

Wiedeń

Papirus 42 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI albo VII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Łukasza.

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty Ewangelii Łukasza[1].

Tekst grecki zawiera: Łk 1,54-55; 2,29-32.

Tekst koptyjski zawiera: Łk 1,46-51.

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, z bizantyjskimi naleciałościami. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].

Historia

Ernst von Dobschütz umieścił na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 42[2].

Rękopis datowany jest przez INTF na VI albo VII wiek[1].

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (K. 8706) w Wiedniu[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 98. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.