Hbr 2,9-11 | |
Data powstania |
VI/VII wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
(GA) |
Zawartość | |
Język |
grecki |
Rozmiary |
[31] × [18] cm |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski (?) |
Miejsce przechowywania |
Austriacka Biblioteka Narodowa |
Papirus 116 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI lub VII wiek. Zawiera fragmenty Listu do Hebrajczyków.
Opis
Zachował się tylko fragment jednej karty Listu do Hebrajczyków (2,9-11; 3,3-6)[1].
Tekst
Fragment jest zbyt krótki, by ustalić jaką tradycję tekstualną przekazuje.
Historia
Tekst rękopisu opublikował Walter A. Papathomas w 2000 roku[2]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 116[1].
Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu na VI/VII wiek[1].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA27).
Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (P. Vindob. G 42417) w Wiedniu[1][3].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 Liste Handschriften, [w:] Institute for New Testament Textual Research, Münster [dostęp 2014-02-12] .
- ↑ A. Papathomas, A new testimony to the Letter to the Hebrews Journal of Greco-Roman Christianity and Judaism 1 (2000), pp. 18–23.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008
Bibliografia
- A. Papathomas, A New Testimony to the Letter to the Hebrews „Journal of Greco-Roman Christianity and Judaism” 1 (2000), pp. 18–23.