Papirus 16
P. Oxyrhynchus 1009
Ilustracja
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

List do Filipian †

Język

grecki

Rozmiary

26,5 × 14

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

I

Miejsce przechowywania

Muzeum Egipskie w Kairze

Papirus 16 (według numeracji Gregory-Aland), α 1045 (von Soden)[1], oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Listu do Filipian[2].

Opis

Zachowały się fragmenty kodeksu z tekstem Listu do Filipian 3,10-17; 4,2-8[3]. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 37-38 linijek w kolumnie, przez profesjonalnego skrybę. Stosuje punktację. Litery są lekko pochylone w prawo, nomina sacra pisane są skrótami, tekst nie posiada żadnych korekt[4].

Prawdopodobnie należał do tego samego rękopisu co . Oba mają ten sam rozmiar kart, charakter pisma, punktację oraz typ tekstu[5]. Przypuszczenie takie wyrazili już odkrywcy obu rękopisów Grenfell i Hunt. Opowiedział się za nim Philip W. Comfort, którego zdaniem oryginalny rękopis zawierałby Listy Pawła. Aland był natomiast zdania, że należały do odrębnych rękopisów.

Według Comforta jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów, który zawierał pełny zbiór Listów Pawła. Pozostałe pięć rękopisów to: , , , , [6].

Tekst

Tekst grecki reprezentuje aleksandryjski typ tekstu, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii I[2]. Pod względem tekstualnym bliski jest dla Kodeksu Synajskiego i Kodeksu Watykańskiego[3].

Historia

Rękopis odkryty został przez Grenfella i Hunta w Oxyrhynchus, którzy opublikowali jego tekst w 1910 roku[7]. Na liście papirusów znalezionych w Oxyrhynchus znajduje się na pozycji 1009. C.R. Gregory umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 19[8].

Rękopis przechowywany jest w Muzeum Egipskim (JE 47424) w Kairze[2][9].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.
  2. 1 2 3 K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 97. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  3. 1 2 Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 93.
  4. ↑ Klaus Wachtel, Klaus Witte, Das Neue Testament auf Papyrus: Gal., Eph., Phil., Kol., 1. u. 2. Thess., 1. u. 2 Tim., Tit., Phlm., Hebr, Walter de Gruyter, 1994, p. XLI.
  5. ↑ Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 95.
  6. ↑ Philip W. Comfor, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 358. ISBN 10-0-8423-5265-1.
  7. ↑ B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri VII, (London 1910), pp. 8-11.
  8. ↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  9. ↑ INTF: Papirus 16 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.