 PZL.22 podczas budowy | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
bezogonowy samolot doświadczalny |
| Konstrukcja |
jednosilnikowy wolnonośny dolnopłat konstrukcji mieszanej, kadłub stalowy, z rur krytych sklejką i płótnem, płatowiec drewniany kryty sklejką i płótnem. Podwozie czterokołowe stałe |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
nie odbył się |
| Lata produkcji |
1933-1934 (jedyny prototyp) |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik tłokowy, rzędowy, chłodzony powietrzem D.H. Gipsy Major III |
| Moc |
96 kW (130 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11 m |
| Długość |
5 m |
| Wysokość |
2 m |
| Powierzchnia nośna |
17 m² |
| Masa | |
| Własna |
380 kg |
| Startowa |
500 kg |
| Dane operacyjne | |
| Rzuty | |
 | |
.svg.png.webp){kind=small}
PZL.22 – prototyp jednomiejscowego, jednosilnikowego samolotu doświadczalnego w układzie bezogonowca, zbudowany w 1934 roku w Państwowych Zakładach Lotniczych. Samolot opracował polski inżynier, profesor Gustaw Andrzej Mokrzycki.
Historia
Samolot został opracowany przez profesora Gustawa Mokrzyckiego jako pierwszy (i jedyny zbudowany) polski samolot bezogonowy. Był on efektem badań profesora nad nowymi koncepcjami rozwoju samolotów i skutkiem inspiracji badaniami niemieckiego konstruktora Lippischa nad samolotem bezogonowym. Prace projektowe były prowadzone pod koniec 1932 r. w Studium Prototypów Państwowych Zakładów Lotniczych. Miały służyć zebraniu doświadczeń techniczno-eksploatacyjnych i materiałowych specyficznych dla tego układu aerodynamicznego[1].
Samolot sfinansowany przez Ligę Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej został zbudowany w 1934 roku w zakładach PZL otrzymując oznaczenie PZL.22. Do oblotu prototypu nie doszło wobec obaw władz o bezpieczeństwo (zakaz wydany przez gen. Rayskiego). Konstrukcji zarzucano, że zbyt wysoko położona kabina pilota nie gwarantuje równowagi samolotu podczas rozbiegu.
Służba w lotnictwie
Samolot ten nigdy nie wyszedł poza fazę prototypu i tym samym nigdy nie służył w lotnictwie.
Opis techniczny
Konstrukcja mieszana metalowo-drewniana. Kadłub o konstrukcji wręgowej, kryty sklejką. Płat dwudźwigarowy, o konstrukcji drewnianej, kryty sklejką i płótnem. Podwozie stałe, trójpunktowe ze sterowanym kółkiem ogonowym. Oprofilowane aerodynamicznymi owiewkami, amortyzowane sznurem gumowym. Napęd stanowił początkowo silnik rzędowy de Havilland Gipsy Major III o mocy 230 KM, który zastąpiono następnie silnikiem Menasco o mocy 150 KM. Śmigło ciągnące, dwułopatowe produkcji PZL[1].
Wersje
- PZL.22 – prototyp samolotu bezogonowego.
Przypisy
- 1 2 Skrzydlata Polska 1963 ↓, s. 12.
Bibliografia
- Ryszard Kaczkowski. Samolot doświadczalny PZL-22. „Skrzydlata Polska”. 9/1963, 3 marca 1963. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Linki zewnętrzne
- Opis PZL.22. awiacja.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-10)].